Sztuka uprawiania róż z kolcami recenzja

Książka zainteresowała mnie ze względu na wspaniały opis i fascynującą, prostą okładkę. Zwlekałam dość długo z jej przeczytaniem, jednak, gdy po nią sięgnęłam nie mogłam się od niej oderwać. Napisana jest bardzo realistycznie, niektóre fakty są z życia szwagierki autorki.

Gal na co dzień była 30-letnią nauczycielką biologii, poważnie chorą na nerki, musiała poddawać się dializom, co było dla niej bardzo męczące. Dializy to coś strasznie uciążliwego dla chorego człowieka. Przez to nie była zbyt przyjaźnie nastawiona do ludzi. Znalazła się nerka, która mogliby jej przeszczepić, jednak czy do tego dojdzie? Oprócz tego niespodziewanie trafiła do niej siostrzenica Riley, kobiety musiały się nawzajem do siebie dotrzeć. Czy przeprowadzka dziewczyny do nauczycielki odmieniła ich życie?

Autorka stworzyła niesamowitą opowieść nasyconą różnymi, ważnymi emocjami. Spodziewałam się po niej czegoś innego, jednak to co otrzymałam okazało się być o wiele lepsze! Pisarka pisała w sposób zrozumiały dla przeciętnego czytelnika, przez co powieść czytało się szybko. Zmuszała jednak do refleksji i przemyśleń.

Bohaterka miała pasję – uprawianie róż, krzyżowanie różnych gatunków, tworzenie przez to niepowtarzalnych odmian tych pięknych kwiatów. Jak można się domyślić nie jest to łatwą sztuką, co kilka rozdziałów znajdowały się strony poświęcone uprawie roślin. Bardzo mi się to podobało, gdyż sama mam mały ogródek, w którym także znajdują się te piękne kwiaty.

Pozycja wniosła wiele do mojego życia, pozwoliła spojrzeć na niektóre sprawy inaczej. Cieszę się, że powstają takie książki, dzięki którym można na chwilę przystanąć i zastanowić się nad swoim życiem.
,,Sztuka uprawiania róż z kolcami” to niebanalna, pełna emocji opowieść o zmianie, jaka zaszła w bohaterce pod wpływem wydarzeń, jakie miały miejsce w jej życiu.

Moja ocena : 9/10