Powrót do Poziomki recenzja

"Powrót do Poziomki" to kontynuacja bestsellerowej powieści "Rok w Poziomce", która ogromnie mi się podobała. Znowu mamy przyjemność gościć we wsi Urle, gdzie w domku zwanym Poziomką mieszka zwariowana pisarka i wydawca, Ewa, wraz ze swoją maleńką córeczką, Julijką, i mężem Witoldem. Oczywiście wraz z nimi mieszka cały zwierzyniec :)

Historia zaczyna się sielankowo - spotykamy bohaterów, zapoznajemy się z bieżącą sytuacją, zwiedzamy okolice... Jednak, jak to w życiu bywa, nic, co piękne nie trwa wiecznie - sielankę burzy wyjazd Witolda do Korei i kłopoty Andrzeja. Dodatkowo Ewę znowu "nachodzi" uczucie do Andrzeja, a że bardzo lubi jego żonę Karolinę, źle się z tym czuje.... Andrzej jest zmuszony wyjechać i ukrywać się do wyjaśnienia swoich spraw. W efekcie kobiety, tzn. Ewa i Karolina, żona Andrzeja, zostają same z małymi dzieciaczkami. Mają wsparcie w niani Jasi i rodzicach Ewy. W firmie też jest niewesoło - Impresja ma kłopoty finansowe. Ewa stara się utrzymać obie rodziny, nie jest jej łatwo, a w dodatku okazuje się, że niania Jasia... jest Jasiem.
Jak potoczą się losy kobiet? Jak wygląda sytuacja niani? Czy panowie powrócą do swych kobiet? Podpowiem tylko, że w rodzinie Ewy pojawi się kolejne malutkie dziecko :)

"Powrót do Poziomki" to kolejna ciepła, klimatyczna opowieść w stylu Kasi Michalak. Szybko się ją czyta i z dużą przyjemnością. Trochę irytowała mnie w tej części główna bohaterka, bo miałam wrażenie, że sama nie wie, czego chce. Kocha Witolda, ale znowu chce Andrzeja, ma małą córeczkę i jeszcze jej mało - zazdrości Karolinie bliźniaków, leci do Korei - nie leci do Korei..... Wahała się jak wahadełko i nie bardzo wiedziała, w którą stronę odbić. Mimo tego małego niuansiku, książka jest bardzo sympatyczna, bohaterów traktuję jak starych znajomych i będę czekać na ostatnią część serii "Wiśniowy dworek"- a wiem, o czym będzie! Pani Kasia uchyliła rąbek tajemnicy :)

Podsumowując, "Powrót do Poziomki" to ciepła opowieść na chłodne popołudnia, pełna emocji, dylematów i uczuć. Przy książce można odpocząć, zrelaksować się i mile spędzić czas. Stylistyka "michalakowa" została zachowana i bardzo mnie to cieszy !