Davenportowie recenzja

„Davenportowie” to wciągająca i efektownie wydana powieść, rozgrywająca się w roku 1910 i ukazująca życie czarnoskórej arystokratycznej rodziny w Ameryce. Łatwo się domyśleć, że wówczas była to rzadkość, przez co często spotykali się oni z sytuacjami, gdzie ich status majątkowy został źle oceniony. Wydawać by się mogło, że ta rodzina to wybrańcy losu. Szczęściarze, którym w życiu się powiodło. Szybko poznajemy jednak genezę bogactwa rodziny Davenportów a zarazem historię Williama Davenporta – zbiegłego niewolnika, który dzięki ciężkiej pracy założył firmę naprawiającą powozy. Okazuje się, że bogactwo wcale nie przyszło im łatwo, dlatego też William dba o to, by jego dzieci miały zapewnioną dobrą przyszłość. A dalej jest jak w życiu – rodzice mają swoje plany, a dzieci swoje.

Książka porusza bardzo wiele wartościowych tematów, takich jak: dyskryminacja rasowa, walka o marzenia, prawa kobiet, brak swobody w wyborze partnera, ówczesna polityka i wiele innych. Opowieść o walce o prawa obywatelskie stanowi interesujące odzwierciedlenie panujących wówczas realiów, ale chcę Was uspokoić, że mimo trudnych tematów, tę książkę czyta się naprawdę lekko. Historię poznajemy z perspektywy aż czterech kobiet – dwóch sióstr Olivii i Helen, pokojówki Amy-Rose oraz przyjaciółki Olivii, Ruby. Losy bohaterek zostały fenomenalnie splecione, tworząc powieść pełną głębi i różnorakich emocji. Nie brak tu również ciekawych opisów miejsc oraz obyczajów z tamtego okresu.

Jest to powieść absolutnie kompletna. Każda z postaci wniosła do tej historii coś istotnego, nawet bohaterowie drugoplanowi. Olivia – to dziewczyna z zacięciem niezależności i zarazem moja ulubiona bohaterka. Jej młodsza siostra Helen, odgrywa równie istotną rolę, gdyż odrzuca konwencje społeczne na rzecz pasji do samochodów, co nie podoba się jej ojcu. W końcu naprawianie samochodów i ręce umazane smarem, kłócą się z obrazem młodej damy. Wątki poboczne, takie jak marzenia Amy-Rose o własnym salonie fryzjerskim czy rywalizacja o serce Johna Davenporta między Ruby a jej przyjaciółką, nadają historii głębię i złożoność, pokazując różnorodność perspektyw życiowych bohaterek.

Dodam, że książkę czyta się bardzo płynnie, napisana jest lekkim językiem i nie nudziłam się przy niej ani przez chwilę. Jeśli macie ochotę na refleksyjną i wartościową literacką podróż to „Davenportowie” pozostaną w Waszych sercach na długo. Ja z niecierpliwością wypatruję kolejnego tomu.