Odcienie grozy recenzja

" Odcienie grozy " to zbiór pięciu opowiadań.
" Teatr kłamstw", "Spotkanie po zmroku", "Cień miłosierdzia", "Wiedźmy z Doliny Smoków", oraz "Wąpierz z Bogoródki" to opowiadania łączące w sobie klimat fantasy i grozy. Nie są to nad wyraz krwawe i budzące strach historie.
"Teatr kłamstw" opowiadania nam o pracy wybitnego detektywa Morgana. Okazuję się że sześcioletni chłopiec został zamordowany a detektyw Morgan próbuje wraz z policją złapać sprawcę. Niestety śmierć dziecka nie była przypadkowa, ktoś ją zaplanował aby zniszczyć karierę detektywa.

"Spotkanie po zmroku" to nawiązanie do pewnej japońskiej legendy o Kuchisake-onne. Zjawa śmiertelnie okalecza głównego bohatera Watanabe Hiroshi którego hobby było oczernianie ludzi w internecie. Przez jego hejt ginie pewna kobieta a zjawa pod postacią tej kobiety nie zostaje mu dłużna.

"Cień miłosierdzia" to kontynuacją nagrodzonej opowieści pt. " Czarownica". Historia mówi o dwójce podróżników którzy przybyli do Tuluzy aby pomóc w rozprawieniu się z czarownicą jednak nie było to takie proste ponieważ kobieta została opętana przez silne zło.

"Wiedźmy z Doliny Smoków" opowieść o wyprawie kilku śmiałków w celu odbicia księcia Tarona uwięzionego przed laty przez czarownice które wierzyły, że jest on tym który posiada najwyższą moc magów ponieważ tak głosiła przepowiednia.

" Wąpierz z Bogoródki" historia opowiada o wampirze który nawiedza wioskę. Mieszkańcy sąsiedniej wioski postanawiają się go pozbyć aby móc żyć bezpiecznie. Grupa śmiałków wybiera się na tereny pochówku wąpierza jednak okazuje się że to nie rzekomy wampir jest wszystkiemu winni a właśnie oni.

Specjalnie przybliżyłam Wam te wszystkie opowiadania bardzo zdawkowo. Kto mnie zna, wie że nie lubię dawać spojlerów zdradzających najciekawsze i najważniejsze momenty w książce.
Przyznam jednak że ja z każdego z tych opowiadań wyniosłam lekcje. Choć okładka nastroiła mnie na mrok i grozę to każde z opowiadań weszło mi bardzo lekko. Przyjemnie się czytało . To był naprawdę udany czas z książką. Nie było rozlewu krwi, flaków czy uciętych kończyn. Książka została napisana ze smakiem. Fabuła każdego z opowiadań była różnorodna za co daję +, ponadto historie nie były za długie ani za krótkie. Każde z opowiadań miało swoje zakończenie które świetnie podsumowywało całość . Moje odczucia są jak najbardziej pozytywne choć tak jak wspomniałam, okładka mnie trochę zmyliła.
Podobało mi się to, że każda opowieść miała swoje przesłanie. Nie wiem czy taki był zamysł autora ale w moim przypadku tak to odebrałam.
Jedynym z opowiadań które mnie zaskoczyło w porównaniu do reszty była historia związana z japońską legendą. Było to najkrótsze opowiadanie ale bardzo mocne, autor zaciekawił mnie tą legendą do tego stopnia że zaczęłam przeszukiwać internet pod tym kątem.