Miłość i zbrodnie w czasie wolnym recenzja

Można byłoby napisać tylko jedno zdanie podsumowujące: to był naprawdę długi weekend!
Opowieść Dawida Kornagi “Miłość i zbrodnie w czasie wolnym” to książka sygnowana historią trzech przyjaciółek, choć tak naprawdę wątków i postaci jest tak dużo, że mam wątpliwości czy to one są głównymi bohaterkami. Nie mniej opowiada o trzech kobietach, które znają się od dziecka, wychowane są w tym samym blokowisku. Pewnego dnia postanawiają spędzić wspólny weekend w prestiżowwym ośrodku SPA, mając do dyspozycji rezerwację tylko na dwa miejsca. Czy im się to uda? Wodzy fantazji na pewno nie można im odmówić. Każda z nich jest obecnie w punkcie zwrotnym swojego życia, co doprowadza czasami do kuriozalnych sytuacji z którymi muszą się wspólnie zmierzyć.

W tym samym czasie w ów Pałacu Książąt spotykają się dwaj mafiozi, śmiertelni wrogowie, rozdający karty i kary w miejskim półświatku. Na gruncie zawodowym z całą pewnością rzuciliby się sobie gardeł jednak w SPA przyjdzie im stanąć oko w oko na gruncie prywatnym. Pełne przygód i zabawne sytuacje są tak zaskakujące, że nie sposób, aby czytelnik ułożył sobie tę fabułę w głowie.

Dodatkowo wątek ekipy swingersów i rodziny nazywanej “500+” przeplata się w losami naszych głównych bohaterów.

Jak przystało na powieść fabularną czytelnik ma okazję bardzo dobrze poznać charaktery przedstawionych postaci, choć te są oczywiście mocno przerysowane. Konfliktów, będących kluczowym elementem jest tak dużo, że w zasadzie jeden rozwiązanych początkuje kolejny. Wszystkie opisy przedstawione przez autora są bardzo szczegółowe i barwne, czytelnik bez trudu jest sobie w stanie wyobrazić przedstawioną scenę. Bardzo dużo dialogów, choć dla mnie nie są one zbyt wysokich lotów.
Książka ta porusza bardzo wiele różnorodnych tematów od miłości, przyjaźni, poprzez władzę, przemoc czy na końcu moralność.
Ze względu na bardzo barwny i ostry język, mnóstwo przekleństw, które się pojawiają, książkę można pokochać lub w ogóle może nie przypaść go gustu.

Czytając ją miałam mieszane uczucia, z jednej strony raził mnie język, który jest bardzo specyficzny. Wiele użytych przekleństw przekłada się wręcz na wulgarność opisywanych sytuacji. Z drugiej zaś strony autor przedstawiał wątki w dość zabawny sposób i momentami byłam naprawdę rozbawiona. Dużo do myślenia daje również przedstawienie charakterów niektórych postaci, które wręcz uważają się za lepszych od innych. Uzmysłowiło mi to, że w życiu codziennym pewnie też tak jest, choć w mojej ocenie jest to niesprawiedliwe, dlatego też w miarę czytania byłam tym faktem trochę zasmucona.
Biorąc pod uwagę całokształt, osobiście nie poleciłabym tej książki dla młodych czytelników. Dorośli owszem mogę sięgnąć po te pozycję o samemu wyrobić sobie opinie, której naprawdę jestem ciekawa.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl