Dwukrotna śmierć Daniela Hayesa recenzja

To moje pierwsze spotkanie z pisarzem, dotychczas całkowicie mi nieznanym mimo iż jest on autorem już kilku poczytnych książek.
Biorąc do ręki książkę, nastawiona niezwykle pochlebnymi recenzjami, jakie spotkałam w internecie oraz opiniami znanych pisarzy, które można przeczytać na okładce, nastawiona byłam na doskonałą lekturę, ale nie aż taką.
Napiszę jednym zdaniem – książka jest po prostu świetna.Fabuła i wszystkie wątki są tak umiejętnie prowadzone przez autora, że w żaden sposób nie gmatwają się, nie mylą w trakcie czytania, mimo iż w międzyczasie pojawiają się co i rusz nowe znaki zapytania, nowe problemy. Świadczy to wyraźnie o wysokim kunszcie pisarskim Sakeya, który fabułę skonstruował w sposób arcyciekawy, a całą narrację poprowadził wręcz po mistrzowsku. Widać, że całość książki autor przemyślał w najdrobniejszych nawet szczegółach. Widać także wyraźnie dopracowanie wszystkich detali, każdy szczegół jest odzwierciedleniem stanu faktycznego. U Sakeya nie znajdziemy (jak u niektórych pisarzy) wesołej twórczości własnej i szczegółów, które odbiegają od rzeczywistości.
Niezwykle udanym zabiegiem jest ukazanie niektórych wydarzeń w formie scenariusza filmowego. Dlaczego i jaki efekt to odnosi musicie się przekonać sami w trakcie lektury.
Jeżeli chodzi o zakończenie, to naprawdę jest ono mocne, tak jak i początek książki.
Zachęcam do lektury wszystkich lubiących doskonałą prozę i mocne, trzymające w napięciu thrillery z rozbudowanym wątkiem psychologicznym, w których do ostatniej strony trudno jest przewidzieć zakończenie. Autor trafił na moją „ławeczkę” ulubionych pisarzy.