Niebezpieczne istoty recenzja

"Niebezpieczne istoty", to książka, którą dostałam do recenzji w ciemno. Lubię wyzwania i postanowiłam spróbować, a co mi szkodzi. :) Zaryzykowałam, ale czy to była dobra decyzja? I tak, i nie. Książka, którą otrzymałam, niestety nie przypadła mi za bardzo do gustu. Chociaż myślę, że parę lat wcześniej, gdy na fali był "Zmierzch" itp, to być może bardziej wciagnęłabym się w tę historię.
Ridley, główna bohaterka jest syreną. Dziewczyna posiada charakterek. Nie można jej za bardzo ufać i próbować z nią zadzierać. Co więcej, gdy stoisz obok niej, nie możesz też ufać i sobie, bo zrobisz wszystko, czego ona chce. Link jest jej chłopakiem. To ćwierćinkub. Marzy o karierze muzycznej.
Wyjeżdżają razem do Nowego Yorku, gdzie Link dołącza do zespołu. Jednak szybko się okazuje, że nie jest to bezpieczne miejsce. Co się wydarzy? Jakie przygody czekają naszych bohaterów ?
Pierwszy problem z "Niebezpiecznymi istotami" jest taki, że najpierw z tekstu wywnioskowałam, że to jest jakaś seria. Po przeczytaniu opisu książki, faktycznie,jest to spin-off "Kronik Obdarzonych". Co to jest spin - off? Sama musiałam wygooglować. Otóż jest to zaprezentowanie przygód drugoplanowych bohaterów serii pierwotnej, rozwijając wątki poboczne.
Ciężko mi było się odnaleźć w tej historii. Nie jest ona zła. Ale właśnie pewnie, gdybym znała cały ten cykl, to byłoby mi łatwiej. Początkowo historia nudziła mnie. Za bardzo nic się nie działo. Z bohaterami też za bardzo się nie polubiłam, wkurzali mnie. Jednak w pewnym momencie się wciągnęłam. Była to jednak odmiana, ciekawa odmiana. Zakończenie mnie nawet trochę zaskoczyło, więc to na plus. Książka jest przedstawiona z punktu widzenia Ridley, jak i Linka, co akurat mi się podobało, gdyż poznajemy historię z dwóch perspektyw.
Myślę, że "Niebezpieczne istoty", to książka bardziej dla fanów takiego gatunku. Naprawdę starałam się skupić i wciągnąć w tę książkę, no ale nie udało mi się tak, jakbym chciała. Po prostu czytając, nudziła mnie. Tak jak już wcześniej napisałam, być może kilka lat wstecz może byłoby inaczej. Wtedy lubiłam takie książki. Teraz już chyba trochę z tego wyrosłam