Obietnica gangstera recenzja

Obietnica gangstera - Anna Wolf

Po długim wyczekiwaniu powstała piąta część z serii i jak już wiem z oficjalnego konta autorki - nie jest to jej ostatnie słowo w tym temacie. Książka jest początkiem nowej serii Bracia Tarasow ale jednocześnie kontynuacją serii Gangsterzy. Uwielbiam braci Tarasow, choć mamy ich tu w znaczenie mniejszym stopniu niż w poprzednich tomach. To dalszy ciąg naszych ulubionych postaci i mamy do czynienia z kolejnymi tajemnicami ich rodziny. Jest w tym tomie cała śmietanka towarzyska, którą poznaliśmy wcześniej: Ian, Melissa, Sergiej, Ava, bracia Tarasow oraz ich żony. Wszyscy oni ponownie pokażą nam swoje ciekawe charaktery. Autorka skupia się tutaj na nowych postaciach jakimi są Dimitrij i Riley, którzy pochodzą z dwóch różnych światów. Dimitrij to płatny zabójca, władczy, a zarazem czuły i opiekuńczy. Jego pragnieniem jest być w dobrych stosunkach z siostrą.

„Zadarcie ze mną to jak zadarcie z samym Lucyferem."

Riley jak na swój młody wiek sporo przeszła gdy jej ukochana matka została zamordowana.

"Czas nie sprawia, że zapominamy, ale pomaga się z pewnymi rzeczami oswoić."

Fabuła jest tu zachowana w stylu całej tej serii. Akcja i reakcja, oraz minimalizm seksu - tutaj praktycznie jedna scena. Coś wisi w powietrzu, coś jest między tą dwójką, ale nie mamy tu tak ostrej chemii jak np. między naszymi bliźniakami, a ich partnerkami. Historia w tej książce wciąga nas już od pierwszych stron. Mamy tu tematy napisane z kilku punktów widzenia. Relacje przedstawione są głównie z punktu widzenia Dimitrija i Reily, ale są tu także przemyślenia Melisy czy też innych naszych bohaterów. W książce jest dużo różnych scen sytuacyjnych. Mamy cały szereg tajemnic, a fakty jakie wychodzą na jaw są naprawdę zaskakujące, choć coraz więcej spraw zaczyna układać się w logiczną całość. Powiązania rodzinne są coraz bardziej zagmatwane,ale na koniec mamy małą zmianę.
Jeśli lubicie mafię z delikatnym romansem w tle, to ta książka jest wręcz dla was idealna. Co prawda mafia gra tu pierwsze skrzypce, a romans jest tylko dodatkiem, ale i tak fabuła jest interesująca, a dialogi są po prostu pierwsza klasa. Co ciekawe, nie mamy tu tylu słynnych przekleństw bliźniaków. Na sam koniec mamy zapowiedź czegoś intrygującego.
Książka jest dosyć przewidywalna, ale muszę przyznać, że parę razy autorce udało się mnie zaskoczyć. Samo zakończenie mocno zaintrygowało i jestem przekonana, że (inni) fani twórczości autorki będą w pełni usatysfakcjonowani.
Wydawałoby się, że dużo spraw się wyjaśniło,a tu... Suprice... Dostaliśmy kolejną zagadkę.
Anna Wolf lubi nas karmić wieloma niewiadomymi.
Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Moja ocena to 9/10

"Nie wybaczam. Nie jestem litościwy. Miłosierdzie nie jest wpisane w mój genotyp. Przez całe moje życie byłem uczony, że są to uczucia, które sprawiają, że człowiek sam może stać się ofiarą. Ja nie mam zamiaru być ofiarą. Raz nią byłem, ale nigdy więcej."