Trucking girl recenzja

Autorka łamie wszelkie stereotypy i uprzedzenia. Nie szczędząc gorzkich słów rozczarowań, trudności, barier w mocno zmaskulinizowamym światku kierowców zawodowych, z jakimi przyszło się zmierzyć tej młodej dziewczynie z Podkarpacia Iwona opowiada o cieniach i blaskach zawodu. Zawodu, w którym dominują mężczyźni, a który należy do jednego z bardziej wymagających poświęceń zawodów świata. Tu na szali kładziesz tak trywialne rzeczy, jak posiłek, sen czy potrzeby fizjologiczne, ale i żyjesz kosztem rodziny, bloskich, przyjaciół, dla których jesteś gościem w domu. To nie jest zawód dla każdego, a o dziwo każdy z nas jest zależny od kierowców, którzy przemierzają tysiące kilometrów, by dowieźć wymagany ładunek na czas.
Jest takie powiedzenie w żargonie kierowców, że ci są jak psy. Śpią w budzie, jedzą z miski i sikają przy kole. Trochę może i zabawne podsumowanie, ale na swój sposób smutne i zrozumie je ten, kto zakosztował życia za kółkiem. Inne powiedzenie dobrze znane truckersom to "jedną nogą w grobie, drugą w więzieniu". Dlaczego? A dlatego że kierowca nieustannie ryzykuje swoje lub drugiego człowieka życie.

O tym wszystkim opowiada Iwona, która zabiera czytelnika do swojej kabiny by przemierzać lata pracy, tysiące wyjeżdżonych kilometrów i mnóstwo doświadczeń zarówno na kontynencie europejskim, jak i po kanadyjskich szlakach.
Do tego przełamuje stereotyp, jakoby były zawody, wobec których kobiety są na straconej pozycji. Autorka niejeden raz musiała walczyć i niestety udowadniać, że jest równie dobrym pracownikiem, kierowcą jak mężczyzna na równorzędnym stanowisku. "Trucking girl" to szczypta autobiografii, ale i elementy ciekawego reportażu o życiu za kółkiem. To bolesne upadki, ale również mocne tąpnięcie w świecie dużych pojazdów, w którym bez wątpienia znajdzie się i miejsce dla pięknej blondynki, która robi to, co kocha.
Całość książki prezentuje się dobrze, wątki dotyczące pracy za kółkiem zaspokoją ciekawość niejednego czytelnika i nie tylko, mniej natomiast podobały mi się prywatne informacje na temat osoby pani Iwony. Tłumaczę to chęcią przybliżenia motywów, które ukształtowały autorkę i pchnęły ją za kółko, acz było tego ciut za dużo, ciut za osobiście i niekoniecznie wszystkie informacje byku istotne dla głodnego tajników zawodu kierowcy czytelnika.