Następnym razem recenzja

Każdy z nas na pewno ma za sobą pierwszą miłość, albo będzie dopiero jej doświadczy lub właśnie doświadcza. Często odciska ona na nas piętno na całe życie i nijak nie potrafimy o niej zapomnieć. To również spotkało, Olgę i Michała, naszych głównych bohaterów, którzy poznali się we Włoszech na wakacyjnym obozie.Niestety ich znajomość po powrocie do Polski urywa się - każde z nich wraca do swojej szarej rzeczywistości, jaką jest codzienność. Mimo wszystko, żadne z nich nie potrafi o sobie zapomnieć. Michał co jakiś czas wysyła Oldze kartki, a dziewczyna pod ich wpływem wraca do wspólnych wakacji. Kilka lat później, już jako dorośli ludzie, którzy próbują sobie ułożyć życie, jednak czy można zapomnieć tak naprawdę o pierwszej miłości?

Niezwykle wzruszająca historia dwojga ludzi, których połączyła pierwsza miłość. Powieść jest napisana z dwóch perspektyw, które się wzajemnie przeplatają, co daje nam duży obraz uczuć tych dwojga. Każde z nich mierzy się z własnymi problemami. Po części odnalazłam w głównej bohaterce siebie, dlatego jej uczucia nie są mi obce. Olga ma również dwojga przyjaciół - Martę, przebojową dziewczynę i Maksa - niezwykle wrażliwego przyjaciela geja, którzy wspierają ją na własny sposób.Michał natomiast to typ samotnika, który tak jak Olga pragnie tej prawdziwej miłości jednak bez powodzenia. Pytanie tylko jak długo można spotykać związki bez przyszłości?

Książka idealna na zimowe wieczory z kubkiem gorącej herbaty. Wciąga już od pierwszych stron aż do samego końca i nie pozwala o sobie zapomnieć i uważam, że czas z nią spędzony był miłym przerywnikiem w życiu codziennym. Znów mogłam sama wrócić dzięki niej do swojej pierwszej miłości.Jedyne do czego się mogłabym przyczepić to zbyt szybkie przeskoki w czasie, które nie dają za bardzo się wczuć w daną sytuację, ale im dłużej czytałam tym mniej mi przeszkadzały.Książkę polecam każdemu, kto lubi klimaty romansów i pierwszej miłości, a także wzruszających momentów.Za możliwość przeczytania dziękuję portalowi CzytamPierwszy.