Jutro Gdy zaczęła się wojna recenzja

Książka, która została uznana w wielu krajach, nagrodzona licznymi nagrodami, okrzyknieta najlepszą pozycją polecaną przez nastolatków. ''Jutro'' Johna Mardsena bije wszelkie rekordy popularności. Napisana została z myślą o czytelnikach w różnym wieku, bez względy na żadne kryteri. Będzie wspaniałą gratką dla młodzieży starszej ale i tej młodszej. Mile widziana też u dorosłych, ponieważ każdy z nich był w tym samym wieku co bohaterowie tej pozycji, więc oni tez będą potrafili wczuć się w rolę tych postaci.
Myślę, że wielu z was myślało, jak by to było, gdyby został sam na planecie zdany na siebie, bez drugiej osoby, albo z ilu rzeczy mogłbys skorzystać, gdyby ich właściciele, albo ludzie nadzorujący staliby się obijętni lub nagle by ziknęli. Raczej byłaby to chwilowa przyjemność, po dłuższym zastanowieniu pewnie zmieniłbyś zdanie, jednak egzystencja w samotności nie daje tyle radości, zabawy co przebywanie i życie wśród ludzi.
Bohaterowie książki, też stają w podobnej sytuacji. Wracając z wycieczki spotykają powojenny obraz. Ich rodziny znikneły a oni sami są w obliczu niebezpieczeństwa, muszą poradzić sobie aby nie wpaść w sidła wroga i spróbować ratowac swoich bliskich, zachowując przy tym życie.
Książka stanowi pewną opowieśc o grupie znajomych. W obliczu niebezpieczeństwa ich przyjaźń wystawiona jest na próbę. Naszczęście w ich przypadku stare powiedzenie, że starych przyjaciół poznaje się w biedzie spełnia się w stu procentach. Dopiero teraz uśwaidamiają sobie jak są sobie liscy i wele dla siebie znaczą.
Książka mnie pochłonęła, okazała się bardzo ciekawa i przyjemna w czytani, mimo, że sięgnęłam po nią tylko ze względu na pozytywne komentarze , jakie czytałam pod jej adresem. Ma w sobie coś, co przyciąga czytelnika do siebie, przede wszystkim nie ma w niej wulgaryzmów, co bardzo cenię sobie w książkach.
Swoim wartościowym wnętrzem stanowi perełkę wśród mojej niewielkiej kolekcji książek.
John Marsden stworzył bardzo piękną powieść. Postaci przez niego wykreowane bardzo przypadły mi do gustu. Podobał mi sie ich sposób myślenia i zazdrościłam im pomysłów jakie przychodziły im do głowy, a było ich naprawdę dużo. Nauczyłam się, że umiejętności jaich uczymy się przez całe życie, robiąc je często niechętnie i z przymusu, mogą przydac się w najmniej oczekiwaniej sytuacji.
Czytając książkę natknęłam sie na bardzo ciekawy ale i zgadzający się z prawdą cytat
'' W życia znoju i chaosie
Jedna tkwi zasada:
Cudze troski leczy dobroć
A własne odwaga''
Bardzo mi się spodobał i myślę, że w pewien sposób ten cytat stanowi tło tej książki.
Moim zdaniem autor spisał się na medal, świadczyć może o tym popularność tej pozycji a w Australii całej sagi. Nie żałuję pieniędzy wydanych na tę lekturę, to była dobra inwestycja. Napewno sięgnę po drugą część. Z niecierpliwością będę oczekiwać dalszych przygód Ellie i jej przyjaciół