Ja diablica recenzja

Piekło. Jedni w nie wierzą, inni zaś nie. Wyobrażamy sobie, że tylko wielcy grzesznicy, bandyci, zabójcy idą do piekła, więc jakie jest zdziwienie, gdy spotykamy w nim Marilyn Monroe, Elvisa Presleya, Napoleona czy Kleopatrę, gdy to właśnie w piekle jest dobra zabawa, dziewczyny w bikini (a także i na waleta), kluby w których można się dobrze zabawić no i przystojne diabły.

Wiktoria była zwykłą studentką. Była nieszczęśliwie zakochana w Piotrusiu i miała swoją grupkę przyjaciół. Wszystko jednak skończyło się podczas imprezy, z której Wiki nagle wyszła. Została zabita i trafiła pomiędzy dwa światy, gdzie czekał na nią Anioł i Diabeł. Bohaterka musiała zdecydować, gdzie chce być. Jak po tytule można się domyślić, wybrała właśnie Piekło, gdzie o dziwo, nie smażyło, a ludzie nie stawali się przypaloną przekąską, a była bardzo miła atmosfera. Została skierowana do pokoi, które przypominały naszą skarbówkę, jednak każdy miał numer 6, 66, 666 itp. Stała się Diablicą, jakich w piekle mało, a później jeszcze kimś większym, silniejszym. Przez drzwi z kluczykiem mogła wracać na Ziemię do przyjaciół, do brata, do... Piotrka. Jednak, gdy ona zabiegała o jego względy, o jej względy zabiegał przystojny, charakterny diabeł – Beleth, który mimo wszystko nie chciał się poddać. Pewna sytuacja zbliżyła wszystkich do siebie, zapewniając zadziwiający koniec.

Książka ta przybyła do mnie z akcji ''Włóczykijka''. Dostarczyła mi naprawdę niezłą dawkę humoru, a także pokazała piekło z ''innej strony''. Denerwowała mnie miłość Wiktorii do Piotrka, kiedy obok stał przystojny Beleth i za wszelką cenę chciał jej się przypodobać, ale w końcu miłość nie wybiera. Piotrek był najważniejszy dla bohaterki, tak więc broniła go całą sobą, tęskniła za nim i pragnęła go. Nie interesował jej złotooki diabeł, który poczuciem humoru i wyglądem grzeszył. Nie należę do osób, które wolą ''czarne charaktery''. Ja zazwyczaj wolę tych ''dobrych'', a tutaj wielkie zdziwienie, gdy zaczęłam bardziej interesować się Potępionym, niż zwykłym i dobrym Śmiertelnikiem. Co ta Wiktoria w nim widziała?

''Ja, diablica'' powinna wędrować w akcji ''Włóczykijka'', gdyż jest to książka wypełniona humorem, a także każdy może poznać piekło od innej strony, od tej dobrej. O ile piekło ma dobrą stronę... W niebie nie ma nic ciekawego. Śpiewają tylko biesiadne i religijne piosenki, nudzą się na całego. W świecie potępionych nie ma nudy.

Książka z akcji Włóczykijka przekazana przez księgarnię Matras.pl