Czysta jak łza recenzja

Ostatnia książka jaką udało mi się przeczytać to „Czysta jak łza” napisana przez Charlaine Harris. Autorka napisała już serię książek o Sookie Stackhouse, która stała się bestsellerem. Tym razem główną bohaterką staje się Lily Bard, sprzątaczka i karateka. Lily jest kobietą, która skrzętnie skrywa wielką życiową tajemnicę – jest ofiarą gwałtu zbiorowego. Nie chce by ktokolwiek patrzał na nią przez pryzmat przeszłości. Często męczy ją bezsenność więc wybiera się na nocny spacer. Podczas jednego z nich zauważa człowieka ciągnącego za sobą jej wózek na śmieci, na którym ewidentnie znajduje się coś ciężkiego. Po następującym przeszukaniu worka odkrywa, że jest tam martwy człowiek. To Pardon, właściciel kamienicy, w której mieszka. W obawie przed konsekwencjami, o zbrodni postanawia zawiadomić anonimowo. Jako sprzątaczka zna większość sekretów swoich pracodawców i jest postrzegana jako „worek na nowości, wiadomości”.

Jest też oczywiście motyw miłosny – romans ze swoim trenerem karate. Lily jako skryta, nietowarzyska i raczej wyznaczająca bariery, w oczach innych jest odludkiem bez przyjaciół, aczkolwiek odludkiem wartym zaufania. Mimo swoich granic udaje jej się jednak zakochać, choć sama przed sobą się do tego nie przyznaje.

Przyznaję, że nie jest to najlepszy kryminał jaki czytałam, ale książka sama w sobie jest wciągająca. Niewątpliwie mam zamiar przeczytać resztę serii i zabrać się też za powieści o Sookie Stackhouse, aczkolwiek nie pobiegnę po nie już, teraz, ale kiedyś, gdy najdzie mnie ochota.

Ogólnie rzecz biorąc polecam, ale ostrzegam, że kryminał z pierwszego zdarzenia to to nie jest.

Ocena 7/10