Drugi recenzja

Ewa Nowak, autorka książki „Drugi”, która pochodzi z serii „miętowej”. W jej skład wchodzą również takie książki jak: „Wszystko tylko nie mięta”, „Diupa”, „Krzywe 10”, rezerwat niebieskich ptaków” i wiele innych. Z panią Ewą spotkałam się już na łamach pisma dla licealistów „Cogito”, gdzie ukazują się jej opowiadania i felietony ale również odpowiedzi na listy czytelników. Moim ulubionym jest felieton „Blokady sukcesu” do którego często zaglądam i zawsze odkrywam nowe tajniki sukcesu. Pani Ewa jest pedagogiem- terapeutą, aktywnie współpracuje z portalem „Zwierciadło.pl”, które bardzo często czytam.

Seria „miętowa” opowiada o przygodach, a raczej ukazuje problemach nastolatków, w każdej z nich toczy się inna historia. Książka „Drugi” posiada dwóch głównych bohaterów Arka i Hadiana. Są oni kuzynami, zupełnie od siebie różnymi. Arek jest nieśmiałym chłopakiem, który ma wadę wymowy, która nie pozwala mu bliżej nawiązywać kontaktów z ludźmi.
Hadrian natomiast człowiekiem sukcesu, gra w reklamach , jest przez to sławny i rozpoznawany w całej szkole. Dla niego rozmowa z dziewczynami to nic strasznego, jest zupełnym przeciwieństwem Arka. Mimo różnic charakterów obaj się przyjaźnią i mają ze sobą bliski kontakt.

Pewnego dnia na drodze przypadku Arek spotyka dziewczynę o imieniu Iga, która wydaje się być dla niego ideałem, jego życie zmienia się diametralnie. Jego kuzyn Hadrian staje za krawędzi trudnych wyborów, a życie sławnej gwiazdy staje się uciążliwe. Iga praktycznie nie zwraca uwagi na Arka, natomiast ten bardzo z tego powodu cierpi. Na domiar złego gdy udaje się nawiązać z nią jakikolwiek kontakt zwraca się do niego „Alek” co jeszcze bardziej go przygnębia. Nasz bohater kompletnie się zakochał. Natomiast Hadrian ma problem ze swoim życiem. Matka organizuje mu każdą minutę życia. Obaj będą musieli zmierzyć się z przeciwieństwami losu. Aby dowiedzieć się jakich wyborów dokonają zapraszam do przeczytania lektury.

Gdy sięgnęłam po tę książkę pomyślałam sobie, że strasznie się przy niej wynudzę, ponieważ jest to powieść dla nastolatków. Okazało się jednak zupełnie inaczej. Jest to
ciekawa książka z, zaplanowana z pomysłem i ciągłością akcji. Nie porwała mnie jednak na kolana, jestem raczej za stara na takie lektury, jednak miło się ją czytało. Ogromny plus za przyzwoitą czcionkę, która stała się wprost idealna dla moich oczu.

Jeżeli chodzi o bohaterów, bardziej do gustu przypadł mi Hadrian, który był na pozór bardziej opanowany, ponieważ Arek czasami zachowywał się jak człowiek niespełna rozumu. Po jego postawie utwierdzam się w przekonaniu, że miłość robi różne rzeczy z ludźmi. Myślę, że książka spodoba się osobom trochę młodszym, dla mnie tylko dobrze się czytało.