Dlaczego właśnie ja recenzja

Historia w tej książce zaczyna się i kończy bardzo powoli. Początek jak dla mnie mało ciekawy, bardziej przegadany ze względu na dużą ilość dialogów. Moim zdaniem trochę zbędnych, ponieważ nic nie wnoszą do późniejszej fabuły. Jednak od czegoś przecież trzeba zacząć. Akcja po czasie robi się dość ciekawa, nie można się od niej oderwać, chociaż z drugiej strony ma też swoje nudne momenty. Pojawiło się w niej wiele zbędnych opisów jak na przykład rozmowy o akupunkturze, które nic tak naprawdę nie wnosiły. Rozumiem, że to było zajęcie głównej bohaterki, ale te opisy mnie jako czytelnika w ogóle nie obchodziły. Gdyby je usunąć na pewno czytałoby mi się ją dużo lepiej. Po przebrnięciu na początku tego całego zła wkraczamy na właściwe tory. Tu z rozdziału na rozdział robi się coraz ciekawiej, ciężko już oderwać się od książki, bo jednak chcemy poznać rozwiązanie. Mi osobiście ciężko było poukładać puzzle, by domyślić się kto za tym wszystkim stoi.

Co do samych bohaterów, to wszyscy jak najbardziej na plus, niektórzy zabawni, inni z tajemnicami. Jednak główna bohaterka najbardziej raziła brakiem racjonalnego myślenia w niektórych sytuacjach (Peter). Bardzo mnie jej postawa denerwowała i w moim odczuciu była ona trochę infantylna w swoich działaniach. Jednak moja ocena jest też obniżona za zakończenie, które było męczące. Jak już dowiadujemy się kto jest czarnym charakterem to nagle pojawiają się przydługie dialogi. Według mnie po odkryciu kart to zakończenie powinno zawierać z max. 2-3 strony i koniec. Tu jednak wszystko rozkładane jest na czynniki pierwsze, co w pewnym momencie zaczęło mnie już męczyć i bardzo cieszyłam się, że to już koniec.

Myślę, że zdecydowanie mogę polecić osobą lubiącym powolne wdrążanie się w historię bohaterów.