Wielka Księga gier w bajkowym świecie recenzja

Co zrobić, gdy ktoś zaprasza cię do gry planszowej? Do gry, którą rozkłada się na blacie niewielkiego nawet stołu? Co zrobić, gdy ktoś podsuwa ci kolorowe pionki do wyboru, daje w dłoń dziwną kostkę i mówi „Zagraj z nami? Będzie fajnie...” ?

I tak patrzysz i myślisz i patrzysz i patrzysz, aż nagle wielki uśmiech na twojej twarzy obwieszcza zgodę. Nie musisz nic mówić, twarz mówi sama za siebie. Siadasz do gry, rozstawiasz pionki wedle wytycznych i czekasz na wystrzał z pistoletu. Bo musi być start i huk i te emocje... Lecz tu nie ma pif paf, ani odliczania czasu, ani taryfy ulgowej. Tu są zasadzki, eliksiry pomniejszające, usypiające pola makowe, zegary płatające psikusy, czy Aladyn o zmiennym humorze.

Tu trzeba uważać, bo pech może spotkać każdego, a ty niestety nie masz czarodziejskiego płaszcza, który sprawi, że staniesz się niewidzialny. Tu liczy się spryt (w rzucaniu kostką) i szczęście, a to już igra sobie z każdym i skacze po graczach szybciej, niż pionki po planszy. Bo to bajkowe gry pełne magii i radości. Kto spróbuje walczyć o zdobycie medalu i być pierwszym na mecie, ten odkrywa, że gra porywa i cieszy. Że się w nią szczerze angażujesz. Ba, wręcz ją przeżywasz. Nie mówiąc o zwycięstwie, które rozsadza ci wnętrze bezbrzeżną radością. A euforia udziela się każdemu, bez względu na wiek i wzrost i wagę...

Każdy dobry rzut kostką sprawia, że aż chce ci się skakać (ale poza planszą i nie pionkiem, a na dwóch nogach i to pod samą lampę, pod sam sufit prawie). Jesteś dzieckiem z Krainy Oz, albo Dżepettem z rozbrykanym Pinokiem u boku, albo – czary-mary, hokus-pokus – jesteś zielonym Gadającym Świerszczem zza pieca. Odkrywasz urok prostych gier, które są z papieru, które łatwo rozłożysz i wszędzie ze sobą zabierzesz. Otwierasz bajkową planszę i co ci więcej pozostaje? No, wypadałoby przygotować wielką miskę ciastek o tysiącach smaków, trochę mniejszą miskę popcornu, a nawet dwie miski... i zaczynać. Lecz uwaga – to muszę zdradzić, bo zostało skrzętnie przemilczane i nikt o tym nie mówi, a to okropnie ważne, a mówię całą prawdę i tylko prawdę na dowód czego mój nos nie rośnie – te gry sprawiają, że czas się nie liczy. Jesteś w Krainie Czarów, gdzie Kot bawi się wskazówkami zegara i nikt tak naprawdę nikt nie wie, która jest godzina.

Nie darmo mówi się, że szczęśliwi czasu nie liczą...

Zatracisz się przy melodii granej na flecie przez muzyka z Hameln. Przepadniesz cały. I reszta wraz z tobą. „Wielka księga gier w bajkowym świecie” otwiera bramę do magicznego raju.

A ku przestrodze dodam,że „Wielką księgę...” trzeba mieć zawsze w zasięgu ręki, bo nigdy nie wiadomo, kiedy pojawi się chęć grania. I czy ktoś nie wpadnie z odwiedzinami...

#agaKusiczyta