Cukiernia pod Amorem. Zajezierscy recenzja

Muszę przyznać, że po książkę autorstwa Małgorzaty Gutowskiej - Adamczyk sięgnęłam przez czysty przypadek. Wszystko za sprawą pani Agaty, która jakiś czas temu poprosiła mnie o zrecenzowanie najbardziej znanej powieści tejże autorki.

Cukiernia pod Amorem przedstawia nam historię dziewczyny, która przyjeżdża do Gutowa by wspomóc najbliższych w prowadzeniu tytułowego sklepiku. Na miejscu okazuje się, że podczas wykopalisk prowadzonych na miejskim rynku archeolodzy dokonali niezwykłego odkrycia. W znajdującym się pod miastem tunelu znaleziono bowiem ciało kobiety przyodziane w zagadkowy pierścień. Po rozmowie z ojcem Iga postanawia na własną rękę rozwikłać rodzinną tajemnice i niemalże od razu opracowuje strategie działania.

Małgorzata Gutowska - Adamczyk w swojej książce przedstawia nam również fascynującą historię rozkwitu i upadku jednego z najświetniejszych mazowieckich rodów. Osadzona na przełomie XIX i XX wieku opowieść w sposób niezwykły oddziałuje na wyobraźnie czytelnika i pozwala mu zapoznać się z losami kilku pokoleń kobiet (i mężczyzn) w malowniczej scenerii dziewiętnastowiecznych dworków oraz współczesnej prowincji. Wspólnie z bohaterami przeżywamy ich wzloty i upadki, a także jesteśmy świadkami przełomowych wydarzeń historycznych, które miały miejsce kilkadziesiąt lat wstecz.


Cukiernia pod Amorem jest pozycją literacką, którą pokochały tysiące Moli Książkowych na terenie całego kraju i chyba nie ma wśród nas osoby, która by o niej nie słyszała. Autorka w swoim dziele posługuje się niezwykle przyjemnym stylem, który ułatwia odbiorcy przebrnięcie przez całość powieści i dzięki temu wydaje się być jeszcze bardziej wyjątkowa.

Od kilku dni zadaje sobie pytanie, czy powieść napisana przez Małgorzatę Gutowską-Adamczyk rozkochała mnie w sobie do granic swoich możliwości. Mimo jej wielu zalet ( i zachwytów większości społeczeństwa) nie jestem wcale tego taka pewna. Jak dla mnie pierwszy tom Cukierni był po prostu pomyślnym urozmaiceniem trwającej sesji. Być może to właśnie przez nią nie byłam w stanie w pełni docenić majstersztyku tej powieści, a może zdecydował o tym panujący na blogach przepych.

Mimo wszystko nie żałuję czasu, który poświęciłam na przeczytanej tej książki i już nie mogę doczekać się chwili, w której sięgnę po kolejny tom powieści. Jest ona bowiem na tyle specyficzna i wyjątkowa, że jeszcze przez długie lata drugiej takiej sagi nie znajdziemy...


Wydawnictwo Nasza Księgarnia, kwiecień 2010
ISBN: 978-83-10-11603-1
Liczba stron: 472
Ocena: 7/10