Crysis. Eskalacja recenzja

„Crysis. Eskalacja” to zbiór opowiadań science-fiction nawiązujących do serii gier komputerowych Crysis. Z pozoru każde z nich traktuje o czym innym, lecz w miarę dalszego czytania zaczynają łączyć się w całość. Razem z bohaterami znanymi z gry czytelnik zagłębia się w świecie po inwazji wrogich Cepidów, ogarniętym przez korporację, w którym zaczyna kiełkować ruch oporu.

Nigdy nie miałam okazji grać w Crysis, ale po lekturze tej książki bardzo bym chciała kiedyś to zrobić. Zaintrygowała mnie wykreowana w książce rzeczywistość oraz główne postacie takie jak Prorok, Alcatraz, Psycho, czy Chino.

Pomimo tego, że opowiadania wydają się na początku dość chaotyczne, bardzo szybko łapie się kontekst. Wszystko składa się w spójną i zarazem dość przerażającą całość.

Bardzo ciekawie spędzało mi się przy niej czas, choć czasem denerwowało mnie specjalistyczne słownictwo dotyczące nazw broni, pojazdów wojskowych itp. , które nic mi nie mówiło, bo się na tym nie znam i nie mogłam sobie wyobrazić, jak te sprzęty wyglądają i do czego tak dokładnie służą.
Po jakimś czasie zaczęłam po prostu je ignorować, ale szkoda, że nie mogłam mieć pełnego obrazu scen. Myślę, że fajnie b y się oglądało film na podstawie książki, wtedy wszystko byłoby dokładnie widoczne.

„- Chcę z powrotem swoje ciało.
- Ty nie żyjesz.
- Czyli jesteśmy sobie równi. Widziałem, jak wpakowałeś sobie kulkę w łeb, tyle że trup, którego zająłeś, narodził się z moim umysłem. Nie twoim.”

Intrygującymi postaciami są Prorok, Alcatraz i Psycho, którzy zdają się jakby przenikać i łączyć, gdyż wszyscy noszą nanoskafander. Prorok i Alcatraz po pewnym czasie naprawdę stają się jednym. Świetnie się czyta ich wspólne dialogi i obserwuje wewnętrzną walkę o dominację. Tego typu wątki o dwóch umysłach w jednym ciele od dawna mnie ciekawiły i byłam przyjemnie zaskoczona, gdy spotkałam je też w tej książce.

Powieść mogę stanowczo polecić wielbicielom SF, ponieważ nie trzeba wcześniej grać w grę, by zrozumieć o co w niej chodzi, a lektura jest naprawdę interesująca. Na pewno nie mogą przejść obok niej obojętnie wszyscy, którzy wcześniej zetknęli się z jej komputerowym odpowiednikiem.