Córka pedofila recenzja

Po kolei.  Biorąc tę książkę do ręki, po przeczytaniu opisu, pomyślałam "hmm, może być ciekawa". I nie, nie była. 

Mam tyle do powiedzenia na temat tej książki, że nawet nie wiem od czego zacząć. 

Książka porusza nie byle jaki temat bo temat molestowania, pedofilii i nie tylko ale styl pisania autorki to gimnazjum . Oczekiwałam, że będzie to coś w rodzaju pamiętnika bohaterki, która opowiada jak radzi sobie z tym co ją spotyka. Przeliczyłam się.  Jest to banalna historia, można się domyślić co z czym, jak się potoczy. Jedynym zaskoczeniem był epilog, który też był absurdalny. Za dużo dramatów jak na jedną historię, za szybko wszystko się toczy.  Moim zdaniem z tej książki można stworzyć trzy osobne historie, bo mamy trzy różne wątki, które w jakiś sposób się przeplatają. 

Dialogi, ah te dialogi. Były okropne, czytając je ciągle wywracałam oczami, bo były tak słodkie, że aż do porzygu. Cytuję "Dzwoneczku, perełko, misiaczku, wariatko, księżniczko" i tak w każdej rozmowie jaka toczyła się między główną bohaterką, jej przyjacielem i chłopakiem. Bolało mnie to w oczy. 

Główna bohaterka, jak przystało na taką historię jest bardzo zraniona, nie chce jej sie żyć, nie ma powodu by żyć. Rozumiem ale im dalej w las tym bardziej jej nie lubiłam. Była samolubna, widziała tylko siebie i swoje cierpienie, nie pozwalała nikomu dojść do słowa, była wredna, niemiła i nie doceniała osób, które chciały się o nią zatroszczyć. 

Mam wrażenie, że to co się tam dzieje jest oderwane od rzeczywistości i bardzo przesłodzone, podkoloryzowane, słodko pierdzące.  Jest to zdecydowanie książka dla nastolatek, które są wielkimi romantyczkami i bujają w obłokach. Wiem to, bo sama kiedyś taka byłam i w tamtym czasie bym pokochała tę książkę ale niestety dorosłam, naczytałam się takich historii i ja tego nie kupuje. W sumie nawet nie chciałabym żeby te nastolatki to czytały, bo to zakrzywia obraz rzeczywistości. 

Przez to jak ta książka została napisana, w jaki sposób zostały pokazane ważne, wręcz tabu tematy nie jestem w stanie wyciągnąć żadnego morału z tej książki. Inaczej, może nie, że nie wyciągam morału tylko nie potrafię brać tej historii na poważnie i do siebie. 

"Są opowieści, co – raz opowiedziane – już na zawsze z Tobą pozostają." Po tej historii pozostanie ze mną tylko niesmak.