Kronika Duchów tom I recenzja

Potwory, czary, egzorcyzmy, znaki i wiele innych rzeczy możemy spotkać w tej niewielkiej trzytomowej serii. Jak dla mnie strzał w 10, bo uwielbiam fantastykę nie od dzisiaj.

Jak już wiemy spotykamy tutaj grupkę przyjaciół i chłopca Kyouichi’ego, który przez swoją nieuwagę czy też dziecięcą naiwność / ciekawość wpada w tarapaty i traci ukochaną siostrę. Uparty jak mało kto, zamierza odszukać Hanaichi za wszelaką cenę. I tutaj rozpoczyna się nasza przygoda! Może zacznę od tego, że całość jest całkiem sprawnie rozpisana. Kreska jest przyjemna dla oka, a zdarzenia nawet jeśli nie nachodzą się do końca chronologicznie to pozostawiają w nas chęć czytania dalej. Poszukiwania jakie prowadzi nastolatek wraz z przyjaciółmi, potwory jakie spotyka, miejsca, które odwiedza, to jak się zachowuje i co odkrywa to naprawdę dobry materiał nawet na nie wielką serię anime – chętnie bym tę historię obejrzała =)

W książeczkach znajdziemy na pewno małe sprawozdanie na temat występujących tutaj bohaterów, nie tylko głównych, ale i pobocznych, które także mają swoje wątki, nawet jeśli nie szczególnie długie. Przyjemną sprawą, z którą spotykam się w sumie pierwszy raz są kolorowanki, które zachęcają czytających – ja przyznaje się bez bicia, swoje zostawiam czyste, by cieszyć nimi oko, ale nie obiecuję, że kiedyś nie ubarwię ich kolorem według własnego widzi – misia.

Całość jak dla mnie zgrabna i wciągająca, a zakończenie zaskakuje bardziej niż Święty Mikołaj szóstego grudnia. Miałam trochę ochotę krzyczeć do bohaterów tej opowieści jak na horrorach: „nie idź tam! Tam jest niebezpiecznie!”, ale cóż i tak wiem, że mnie nie usłyszeli.