Bezmiłość recenzja

Oto moja 40-sta przeczytana książka w tym roku. Słabo mi idzie, ubiegły rok był zdecydowanie bardziej produktywny.
Jednak ten rok jest lepszy pod względem książek, jakie trafiają w moje dłonie.

Powieść "Bezmiłość" wzbudził we mnie ogrom emocji. Radość, wzruszenie, smutek i nadzieję.
Nie wiem czy wiecie, ale powstała ona dzięki realnym, zachowanym listom i grypsom z tamtych czasów. Czasów piekła na ziemi. Więźniowie wiedzieli, że za każdy nieoficjalnie wysłany list może grozić im śmierć a mimo to, z miłości i tęsknoty do rodziny tak ogromnie ryzykowali. Dla niepoznaki wysyłali także te oficjalne listy. Jednak niestety te były cenzurowane, sprawdzane, czy aby nie pojawiają się w nich informacje, które nie powinny wyjść poza mury obozów.

Byłam w ogromnym szoku, gdy czytałam grypsy, czy listy więźniów. To, jak kłamali, by nie martwić najbliższych, było dla mnie czymś niepojętym. Skoro wysyłali je drogą nielegalną, to przecież modli przelać na papier rzeczywistość. Ich strach o to czy dożyją jutra, strach przed strażnikami, przed biciem, znęcaniem się psychicznym i fizycznym. Lękiem przez przesłuchaniami i doświadczeniami pseudomedycznymi. O głodzie, brudzie i wielu chorobach, bólu, wszach, o barakach tak starszych pod względem warunków. O zimnie, odmrożeniach, po wielogodzinnych apelach czy katorżniczej pracy. O odleżynach i ramach, których nikt nie chciał leczyć.
Mogli choć trochę zrzucić to wszystko ze swoich barków dzieląc się z najbliższymi. Jednak nie chcieli ich martwić, bali się także niezrozumienia, bowiem kto nie zaznał piekła, nie może go sobie wyobrazić.

Podziwiam ich za to, ale oczywiście nie tylko za to. Ja z każdą bolączką, problemem od razu idę do mamy, chłopaka czy rodzeństwa. Nie wyobrażam sobie tłamsić tego w sobie. A jednak mogłabym, by oszczędzić im zmartwień.

Ten reportaż jest inny, niż te które czytałam do tej pory. Ten, zawiera w sobie prawdę i tylko prawdę. Są to wspomnienia nie tyle spisane po latach, lecz te, pisane na bieżąco w okropnych warunkach obozów koncentracyjnych oraz zagłady.

Bardzo się cieszę, że mogłam go przeczytać. @sylwia.winnik.official gratuluję napisania tak dobrej książki, nigdy o niej nie zapomnę.