1793 recenzja

Niestety nie mam wehikułu czasu, ale dzięki książkom potrafię przenosić się w czasie. Tym razem pozwoliłam sobie na podróż w 1793 rok, prosto do mrocznego i dusznego Sztokholmu. Czy była to podróż udana? Jak widać po ocenie zdecydowanie tak, a szczegóły poniżej.

Mamy makabryczną zbrodnię i człowieka, który ma zamiar ją wyjaśnić. Mogę powiedzieć, że trochę goni go czas, ponieważ umiera na suchoty. W poszukiwaniu prawdy nie jest na szczęście sam, ma całkiem zdolnego pomocnika.
Dostałam opowieść podzieloną na cztery rozdziały. Trzy pierwsze opowiadają z pozoru niezwiązane ze sobą historie. Natomiast czwarty jest wisienką na torcie do poznania... tajemnicy. Każdą część widzimy z perspektywy innej osoby i to niezwykle ciekawy zabieg. Dodaje całości jeszcze większej toczki tajemniczości i pozwala poznać ogrom makabry jaki kryje się za morderstwem.

Autor w cudowny sposób ,,namalował" realia ówczesnej epoki. Bez problemu poczułam tamten klimat, obyczaje... Wędrując ulicami Sztokholmu czułam oblepiający mnie brud. Na okładce jest informacja, ze po lekturze ma się ochotę umyć ręce i to niezwykle trafne porównanie.

Świetnie nakreśleni bohaterowie, a do tego całkiem inna forma przekazu uzyskana dzięki zmianie perspektywy. Świetnie nakreślone rysy psychologiczne bohaterów, niezwykle łatwo było ich zrozumieć, a przede wszystkim poznać.

Całość została podana w pysznej, mrocznej formie okraszonej dreszczykiem.

Przyznaję, że to doskonały thriller historyczny z elementami kryminału. Jest niepokojąco i mrocznie, wchodzimy w rewiry ludzkich perwersji i zepsucia. Na dodatek zgrabnie wplecione wątki obyczajowe zaczynają nas wiązać emocjonalnie z bohaterami. Nie ukrywam, że w czasie czytania czułam się momentami brudna a to chyba najlepszy dowód na realizm powieści. Ja tam byłam, wędrowałam tymi uliczkami, spotykałam tych ludzi.

Autor ma świetny styl i jeśli tak wygląda w Jego wykonaniu debiut, to ja kłaniam się nisko i z niecierpliwością czekam na kolejne książki jakie wyjdą spod Jego pióra.