Maggie w książkach

Wiek: 18+

 

 

 

Zdrajca był tu, czaił się, zabił tuż pod naszym nosem. Nikt nie był bezpieczny, bo okazałem się zbyt słaby, niewystarczający. Nie ochroniłem ludzi mi bliskich. Matilde zbiegła ze schodów, słyszałem jej głos, ale nie usłyszałem kolejnego rozdzierającego krzyku. Zobaczyłem spojrzenie tak zmęczone, wyczerpane; każda strata osłabiała rodzinę. Przełknąłem rosnącą w gardle gulę. O nie, nie mogłem teraz się ugiąć. Musiałem pokazać, że jestem bestią, głazem, którego nic nie ruszy. Wmawiać sobie, że dam radę, to jedno, grzebać bliskich to już inna sprawa.

- Nie czuję pulsu, nie czuję! Gdzie ten pieprzony lekarz?! - Krzyk Adriany odbijał się echem od ścian korytarza.

Kolejne, jeszcze głośniejsze odgłosy kroków napływały z kilku stron, robiło się klaustrofobicznie. Spojrzałem na swoje czerwone dłonie, kogo miałem zabić, kto zdradził? Przez tyle miesięcy nadal tego nie odkryłem.

Jak w amoku podniosłem się z podłogi i wybiegłem na podwórko. Żwir wbijał mi się w gołe stopy. Deszcz padał, moczył skórę, spływał strużkami po nagim torsie i doskonale maskował to, co chciałem ukryć. Nie czułem zimna na zewnątrz, raczej w sobie. Maleńkie, lodowate igiełki porażki cięły mi wnętrzności. Wycelowałem odbezpieczoną bronią w górę i zacząłem strzelać, huk zagłuszał moje wycie. Tak, wyłem jak zwierzę, ranne i osaczone. Chciałem paść na ziemię, pierwszy raz nie obchodziło mnie to, czy moi ludzie widzą, jak rozpadam się na kawałki. Strzelałem, aż opróżniłem magazynek. W pobliżu było coraz więcej osób, spoglądali, może chcieli coś powiedzieć, zrobić.

Poczułem, jak w pasie obejmują mnie delikatne dłonie. Przyszła. Zawsze przy mnie stała, mimo że co chwilę okazywałem się dla niej skurwielem bez serca. Wracała, trwała obok... Nie zasługiwałem na nią.

 

 

- Lubi Grześka, a to ważne. Dba o ciebie... wylicza Jan.

- Nawet nie zaczynaj. Nie bawię się w związki, to nie dla mnie.

- I dla mnie, ale mam prawie rocznego syna i kobietę, dla której skoczyłbym w ogień, gdyby mnie tylko poprosiła. Uczucia nie muszą być złe. Nie powodują, że stajesz się słaby, wręcz odwrotnie. Tak samo jak dopuszczenie do siebie ludzi. To daje siłę i poczucie bezpieczeństwa...

 

 

 

Mętne i żółtawe od piasku przybrzeżne wody szybko zamieniły się w przejrzysty, błękitny przestwór. Gdy nowo upieczona syrenka się tam znalazła, pierwszym, co ją zdumiało, był jej wzrok. Nie widziała zwykłych, niewyraźnych, nieco rozmytych konturów, teraz jakie rozróżniała do tej pory, nawet w, jak wydawało się z brzegu, idealnie przezroczystej wodzie wszystko było dla niej widoczne dokładnie i na bardzo dużą odległość. Miała uczucie, jakby zdjęto jej z oczu kataraktę albo dopasowano ostrość w niewyregulowanej lornetce. Zdumiewająca jasność i dokładność podwodnego widzenia była wprost nie do opisania. Widziała każdą łuseczkę na najmniejszej rybce, pęcherzyk powietrza na listku pływającego glonu, żyłkę na meduzie, błysk światła na piaszczystym dnie wszystko! Aż się dziwiła, jak wcześniej swym niedoskonałym ludzkim wzrokiem mogła pod wodą cokolwiek dostrzec.

Równie istotnie zmienił się jej słuch: zrobił się dziwny i od czasu do czasu słyszała niezrozumiałe i bardzo odległe dźwięki. Do tej zmiany będzie się chyba musiała długo przyzwyczajać. Ciągle kręciła głową w poszukiwaniu źródła tego czy innego dźwięku, nie orientując się ani w jego rodzaju, ani w odległości.

Ale wszystko to były drobiazgi w porównaniu z przepełniającym syrenę zachwytem! Olga wyczyniała pod wodą przeróżne piruety, żeby wciąż od nowa zachwycać się swoim ogonem, pobawić się ze stadkami małych rybek i po prostu poczuć nową siebie.

 

 

 

Opis wydawcy

 

Kiedy oczy ogarnie ciemność, naucz się kierować innymi zmysłami.

 

Anielin Brzask rozpoczyna swój ostatni rok na uczelni. Gdy pewnego dnia w drodze na zajęcia wstępuje do ulubionej kawiarni na gorącą czekoladę, nie spodziewa się, że właśnie tam pozna mężczyznę, który całkowicie zawładnie jej myślami. Alan jest przystojny, szarmancki i… niewidomy. Anielin, zafascynowana roztaczaną przez niego aurą tajemniczości, podporządkowuje się swoim uczuciom bez reszty. Nawet nie zauważa, kiedy mężczyzna, w którym się zakochała, zamienia się w jej kata. Luksusowa posiadłość Alana od tej pory jest dla niej więzieniem: to tutaj, w kompletnej ciemności i ciszy, mężczyzna prowadzi swój prywatny, okrutny eksperyment. By przetrwać i spróbować wydostać się z tej śmiertelnie niebezpiecznej pułapki, Anielin musi nauczyć się żyć na jego zasadach. Co odkryje, gdy wejdzie głębiej w świat psychopatycznego oprawcy?

 

 

Usiadłam ciężko w fotelu i zsunęłam but. Zgięłam nogę i delikatnie rozmasowałam stopę.

- Jak się czujesz? Czy ty kiedyś odpoczywasz? Przecież w tym domu można oszaleć, tu kiedykolwiek jest spokój? - Usiadł naprzeciw, spoglądając na mnie z troską, widziałam cienie pod jego oczami. Jak większość z nas ostatnimi czasy Martin również bardzo dużo poświęcił. Dla mnie, a raczej przeze mnie.

- Co z pracą? Masz jakieś oszczędności? Potrzebujesz pieniędzy?

- Jezu, ja o jednym, a ty o drugim...

- Z dnia na dzień postanowiłeś odejść ze służby. Po prostu się martwię...

-To ja powinienem martwić się o ciebie.

- U mnie jest okej. Może na to nie wygląda, ale bywało znacznie gorzej.

- Co z Vittoriem?

- Nic. Wkurwił się i tyle, norma. Muszę poważnie rozważyć zapisanie go do jakiegoś psychologa, ale połowa pewnie popełniłaby samobójstwo już po pierwszej wizycie...

 

 

- Słucham cię, kochana… - zaczęła, jednak błyskawicznie zamilkła słysząc pociąganie nosem oraz szloch przerywany co jakiś czas głośną czkawką. – Ami, co się stało? – spytała z trwogą, obserwując kątem oka, jak twarz jej ukochanego również spoważniała.

- O… O-ono wy-wybuchło – wydusiła w końcu Ami, ciągle łkając

- Boże drogi, co wybuchło? – Anna aż wstała, a w tym czasie Wojtek zrobił wielkie oczy.

- Ro-robiłam… hik… tak jak… hik… napisali… - zawodziła Amanda z trudem formułując słowa.

- Ami, opanuj się i powiedz co się stało…

- N-nie powi… hik… buchnąć. Dlaczego… hik… buchło.

- Na rany Chrystusa, dziewczyno opanuj się i powiedz mi co wybuchło? Jesteś cała? Nic ci nie jest? Dzwoniłaś do ojca? A gdzie babcia Weronika?

- Po… pojechała na… hik… zakupy. To miała być… hik… niespodzianka.

- Amando, skup się – Anna nie kryła strachu w głosie, ledwo nad sobą panując, gdy wraz z Wojtkiem opuszczali kawiarnię i pędem skierowali się w stronę rynku. – Co wybuchło?

- Cia-ciasto… - wyłkała w końcu Ami…..

Kiedy tylko Amanda otworzyła im drzwi zrozumieli jak bardzo byli naiwni. Długie włosy, tym razem pofarbowane na jasny blond z różowymi końcówkami były oblepione zastygłym ciastem. Podobnie zresztą ubranie w strefie, której nie ochronił wypłowiały zielony fartuszek kuchenny. Makijaż zupełnie się rozmazał tworząc kilka czarnych strużek na policzkach, a pod nosem zastygł jej zielony fragment gluta.

Kuchnia wyglądała jeszcze gorzej. Ciemno brązowe kleksy lepkiej ciastowej masy oblepiały wszystkie ściany, szafki, podłogę, a nawet sufit. Wyglądało to tak, jakby ktoś włożył laskę dynamitu do wnętrza ciasta i ją detonował. Sam piekarnik prezentował się tragicznie, oblepiony wewnątrz przypaloną masą, zaś w otwartych drzwiczkach stała duża blacha do ciasta, w której znajdowały się skrawki bliżej nieokreślonego czegoś.

- Jak? – wysapał Wojtek rozglądając się po pobojowisku.

- To nie moja wina. – Tłumaczyła się Amanda, mnąc krawędź fartucha. – Robiłam tak jak było w przepisie, ale ono nagle napuchło, więc otworzyłam piekarnik, aby wbić w ciasto szpikulec. Myślałam, że wtedy spuszczę z niego powietrze, a ono po prostu wybuchło.

 

 

Opis wydawcy

 

„Córka Azrai" to dobra baśń, ale jak każda bajka składa się z fragmentów prawdziwego życia: faktów, opowieści, myśli i emocji, których osobiście doświadczyłam lub napotkałam na swojej życiowej drodze. W tej książce znajdziesz nie tylko przygody, ale także opowieść o zwykłych mieszkańcach Ukrainy w spokojnych, choć nie najłatwiejszych latach 90. XX wieku, dziewczęce marzenia i oczywiście morze.

 

Przede wszystkim jest to Morze Azowskie, które od dzieciństwa urzekało mnie swoim pięknem, ciepłem, bogactwem życia i zdolnością leczenia ran zarówno tych duchowych, jak i fizycznych. Ale oprócz Azowskiego, w mojej książce są inne morza i oceany. Ich niesamowity świat, bogactwo życia i piękno odkrywa dla siebie oraz czytelników młoda syrenka, której przeznaczeniem są niezwykłe przygody i znajomości.

 

Oksana Usenko

 

 

Opis wydawcy

 

Pierwszy tom znakomitego cyklu S-F "Smocze opowieści", przełożonego na język polski przez Jacka Izworskiego - jednego z pionierów polskiej fantastyki naukowej i jednocześnie jej badacza i biografa. O dziwnych stworach, które stopniowo zaczynają dominować we wspólnej z ludźmi cywilizacji, w równoległym wszechświecie.

Tom otwiera jednocześnie nową, dawno zapowiedzianą i długo oczekiwaną serię naszego wydawnictwa pt "Smoki Fantastyki" (w kuluarach zwaną "SmoFa")

 

 

 

Wybieram numer do mojej siostry.

- Hej, Leno. Jak Jasiek i Jan? - Uśmiecham się pod nosem.

- Dobrze, poza faktem, że mały przyssał się do ojca i nie chce być ze mną. Jak u ciebie? - odpowiada z rozbawieniem kobieta.

- Wracam właśnie do domu. Nie mam numeru do Jana. Czy on w ogóle ma telefon? Chciałbym z nim porozmawiać.

-Tak, jasne. Powiem mu, że dzwonisz. Jan! Eryk do ciebie. - Słychać jakieś szmery, a po chwili ze słuchawki dobiega męski głos: - Cześć, co tam? - mówi Jan.

- Zarezerwuj czas w weekend na kawalerski Hugona. Z racji tego, że oficjalnie zmartwychwstałeś, jesteś zaproszony.

 

 

 

Opis wydawcy

 

Kontynuacja „98% Klary”

 

Seryjny czy płatny morderca – którego wolisz spotkać na swojej drodze?

 

Między kłamstwem a prawdą.

 

Bólem i ogniem.

 

Nadzieją a przeznaczeniem.

 

Thriller sensacyjny.

 

Po ostatnich wydarzeniach cała trójka może odetchnąć pełną piersią. Klara i Maks nawiązują nić porozumienia i chwilowo nie chcą się pozabijać, a Dominik dostaje namiastkę zwykłego życia, o którym tak marzył. Nic jednak nie trwa wiecznie, szczególnie gdy przyjaźnisz się z zabojcą. Harmonię kamień po kamieniu niszczy lawina przeszłości połączona z brutalną teraźniejszością. Wszechobecna manipulacja wpycha Dominika w ramiona fatalizmu. Zostaje sam bez wsparcia najbliższych, którzy walczą z innymi demonami. Jak się okazuje, może istnieć coś gorszego od widma śmierci. Gra się rozpoczęła, ale czy wszyscy dotrą do mety? Nie zaśniesz, póki nie poznasz odpowiedzi.

Uwaga! Książka zawiera sceny mogące u niektórych czytelników spowodować dyskomfort. Na stronie 326 umieszczono ostrzeżenia dotyczące treści. Poznanie ich może jednak zdradzić fabułę.

 

 

Opis wydawcy:

 

Eryk Dąbrowski, doświadczony agent i współwłaściciel biura detektywistycznego, wciąż nie może pogodzić się z zaginięciem Jana, brata Zoi. Pragnąc chronić kobietę i jej syna, staje twarzą w twarz z własnymi demonami, które czyhają na każdym kroku.

 

Zoya Heller, twarda i niezależna agentka ABW, mierzy się z najtrudniejszym wyzwaniem w swojej karierze. Trop prowadzący do seryjnego mordercy urywa się, a liczba ofiar rośnie w zastraszającym tempie. Do tego powraca duch przeszłości, którego obiecała sobie nigdy więcej nie spotkać.

 

Kiedy los ponownie splata ścieżki Eryka i Zoi, wspólnie stają w obliczu śmiertelnego zagrożenia. Na ich drodze pojawia się tajemnicza, młoda kobieta, która może być kluczem do rozwiązania zagadki.

 

Czy uda im się odkryć prawdę, zanim będzie za późno? Czy miłość i poświęcenie okażą się silniejsze od cieni przeszłości?

 

 

Opis wydawcy

 

Poza dobrem i złem.

Życiem i śmiercią.

Moralnością.

Thriller psychologiczny i powieść obyczajowa.

Klara, młoda, zdolna programistka, dalej wiodłaby nudne i samotne życie, gdyby nie to, że pewnego wieczoru znalazła się w niewłaściwym czasie w niewłaściwym miejscu. Odtąd jej dotychczasowe życie przestało być przewidywalne. Ciąg niespodziewanych i trudnych wydarzeń staje się dla Klary swoistym testem wytrzymałości. Dobro i zło mieszają się ze sobą, a moralność pozostawia niedosyt. Los ma swoje plany, ale czy pokrywają się z tymi, które ma ona?

 

 

Przyciągnąłem ją i ułożyłem nas na boku. Zamruczała słodko, wyczerpana. Odgarnąłem jej włosy z ramion i twarzy. Kochałem chwile takie jak ta, kiedy totalnie odcinaliśmy się od rzeczywistości, a ja widziałem tylko ją. Ciepło tego wspaniałego ciała dawało mi cholerne ukojenie. Wtuliłem nos w jej szyję.

- Jesteś moim dopełnieniem, nie wyobrażam sobie obok nikogo innego.

- Pan i władca nagle taki rozmowny? Miły?

Uwielbiałem jej zaczepki, sprawiały, że krew szybciej krążyła mi w żyłach. Umarłbym, gdyby była nudna jak Maria.

- Czasem mnie ponosi, wiem - powiedziałem po chwili ciszy, gdy Adriana leżała tuż obok, nadal ciasno wtulona.

- Zdecydowanie. Dlaczego nie chcesz ze mną rozmawiać?

- Nie jestem do tego przyzwyczajony. - Znów poczułem dziwne napięcie w ramionach.

- Poważnie? Przed twoim zniknięciem wydawało mi się, że mimo tej twojej twardej skorupy coś udało nam się wypracować.

- Udało, wiele rzeczy udało ci się przez ten krótki czas. Dotarła do mego wnętrza, nawet nie wiedziałem, że można w tak krótkim czasie zawładnąć czyimś sercem, duszą. - Ale ten świat nie jest dla ciebie...

 

 

 

Opis wydawcy

 

Emilia mimo swoich czterdziestu kilku lat stoi na progu nowego życia. Rozwód czasami otwiera przed nami zaskakujące możliwości, więc kobieta wyrusza w nieoczekiwaną podróż.

 

Gdzieś po drodze trafia do pięknego remontowanego pałacu i siedząc przy kawiarnianym stoliku, mocą swojej wyobraźni, powołuje do życia Melanię i Lucjana. Oboje żyją w dziewiętnastym wieku, poznają się i zakochują w sobie, a Henrykowo i okolice stanowią tło tej historii.

 

Główna bohaterka nie wie, że snując opowieść o miłości dwojga młodych ludzi, także zwiąże swój los z pałacem w Henrykowie, dzisiejszym Siemczynie na Pojezierzu Drawskim.

Historia miłosna Emilii i Norberta, a na kartach jej powieści Melanii i Lucjana, rozgrywa się wokół pałacu w Siemczynie, dawnym Henrykowie.

 

Nie, to nie wymysł literacki. Piękny barokowy pałac ze swoją historią jest jak najbardziej realny i zaprasza wszystkich do zwiedzania przez cały rok, a latem dodatkowo na organizowane Dni Henrykowskie.

 

Główna bohaterka, autorka romansów, kobieta po przejściach, zakochuje się niczym nastolatka w Norbercie. Niestety mężczyzna, dokonując złego wyboru, unieszczęśliwia i siebie, i Emilię.

 

Melania przeżywa zawód, gdyż rodzina Lucjana doprowadza do ślubu jej ukochanego z bogatą dziedziczką spod Szczecina.

Nikt nie jest szczęśliwy, a los plącze ich życiowe drogi coraz bardziej. Jednak przeznaczenie ma własne plany wobec kochanków.

Walka o miłość, o to, co jest ważne w życiu, splata losy Emilii i Norberta z losami Melanii i Lucjana.

 

Czy historia, którą wymyśliła Emilia może zdarzyć się w świecie realnym?

 

 

Opis wydawcy

 

Adriana

 

’Ndràngheta rządziła się swoimi prawami, do których nadal nie mogłam przywyknąć. Nie byłam też gotowa na walkę, jaką zgotował mi los. Tym razem musiałam ochraniać coś więcej niż swoje serce.

 

Vittorio okazał się moim dopełnieniem, ale próby, jakie czekały nasze małżeństwo, zdawały się nie mieć końca… A może do niego właśnie zmierzaliśmy?

Zmuszona do ucieczki, nie wiedziałam, że pomoc przyjdzie z zupełnie nieoczekiwanej strony. Kolejny mężczyzna zaryzykował dla mnie swoje życie, a było ono najwyższą stawką.

 

Vittorio

 

Była moją słabością, sercem, którego nigdy nie miałem, a teraz trzymałem je na dłoni, na widoku.

Świat jednak nie zwolnił, by pozwolić nam spokojnie żyć. Wrogowie nie wybaczają, nie zapominają.

To ja byłem głównym celem zemsty, a zdrajca pojawił się w najmniej oczekiwanym momencie. Wyciągnąwszy ręce po to, co należało do bossa, wydał na siebie jedyny słuszny wyrok – śmierć.