Głównym bohaterem, a zarazem narratorem powieści jest współczesny pisarz polski Aleksander, który nad brzegiem Morza Czarnego wspomina i przekształca w fikcję fabularną swą ubiegłoroczną wędrówkę do bieszczadzkiej Doliny, wiodącą go tropem minionych przeżyć osobistych, dramatycznie skomplikowanych przez konflikt polsko-ukraiński w latach ostatniej wojny. (...) Podróż do Doliny to zarazem symboliczny powrót do źródeł osobowości bohatera. Próbie wyjaśnienia genezy jego wyobcowania i poczucia nieautentyczności towarzyszy demaskacja ograniczeń i fałszów konwencji literackich. (...) Krytyka literacka przyjęła powieść jako manifestację radykalnego nowatorstwa literackiego.