Jedna z najwybitniejszych i najsławniejszych książek o europejskim, głównie angielskim, romantyzmie. Podstawowym tematem rozważań autora jest kształtowanie się romantycznej teorii poezji. Abrams analizuje jej istotę, funkcję i cele, posługując się przeciwstawieniem dwóch wyobrażeń poezji: jako zwierciadła, odbijającego wybrane fragmenty świata, oraz lampy, oświetlającej i rozjaśniającej rzeczywistość.