Antropologia współczesności jest dyscypliną czasu transformacji. Była, po pierwsze, odpowiedzią na niezwykle silną potrzebę interpretacji i oswajania nowej rzeczywistości oraz, po drugie, na potrzebę reformy nauk etnologicznych czy szerzej nawet - nauk badających kulturę. Wydaje się, że oba zadania wypełniła co najmniej zadowalająco. Było jednak, czy raczej jest jeszcze, trzecie zadanie, jak możemy dziś z pewnego dystansu powiedzieć - zadanie położenia fundamentów pod jakościowo nowe badania nad kulturą. By odpowiedzieć na pytanie, czy to się udało, musimy chwilę poczekać, ta część historii dopiero się staje. (Fragment Podsumowania)