Opinia na temat książki Zmierzch

To nie jest kompletna strata czasu. Książka potrafi być ciekawa. Zdziwieni? Wierzcie mi, czytałam w swoim życiu kompletne beztalenciowe mangi, gdzie co dwie strony się rżnęli, to wiem. Problemem tej serii jest, to że to... seria. Równie dobrze Meyer mogła poprzestać na tej jednej książce. Może wtedy 'Zmierzch' nie dostałby takiego hejtu - bo to nie jest zła książka, po prostu jej dalszy ciąg doprowadza do potępienia całej serii, i dlatego część pierwsza obrywa.

Bella-łamaga, jak się miło czyta, kiedy każdy ją ratuje, nie potrafi odbić piłki na siatkówce (nawet beztalencie jak ja potrafi NIE uderzyć w zawodniczkę) i przewraca się na źdźble trawy. Może, gdyby zginęła, przygnieciona przez to autko stałaby się duchem i mielibyśmy KATASTROFICZNY romans ducha z wampirem (a seks? egzoplazma to co to to w ogóle, że się da?), a tak mamy biedną śmiertelniczkę, która wie, co widziała. A widziała niebywałą siłę błyszczącego w słoneczku ponadczłowieka.

Najbardziej żenujące jest wyznanie w lesie, kiedy NACISKA na nią, żeby powiedziała kim jest. Czy naprawdę nie mogli po prostu siąść/spacerować i o tym porozmawiać? Musiało to być aż tak patetyczne? Musiało. Bo to tragiczny romans jest.

Ale mówię, możliwa do przeczytania. Szybko idzie, bo język nie jest wyszukaną angielszczyzną potomkinią Szekspira. Jak gdzieś czytałam - 'napisane dla kur i podlotek'. Ale przy okazji człowiek dowie się tyle rzeczy, jak choćby że hiszpanka siała śmierć i że jest takie miasteczko, gdzie promienie słońca docierają tak rzadko, iż świecące jak kule dyskotekowe wampiry mogą tam spać i ssać spokojnie.