Opinia na temat książki Zmiany

Jak napisać autobiografię aby w niej nic nie napisać. Przypomina mi to powieści z głębokiego komunizmu, trzeba czytać między wierszami i resztę domyślać się. Przy polskich pisarzach opisujących naszą rzeczywistość to było proste, inaczej jest z autorem chińskim, trudno jest domyślać się podtekstów. Przykładem jest opis zwiedzania Mauzoleum Mao w którym wychwala przywódcę, aby w następnym zdaniu napisać, że po jego śmierci zaczęły na nowo funkcjonować uniwersytety. Chyba tylko w Chinach nie mając ukończonych 5 klas podstawówki można skończyć uniwersytet. Właściwie autor skupia się na pojedynczych obrazach ze swojego dzieciństwa i z początku służby w wojsku. Reszta jest milczeniem. Myślę, że gdyby nie napisał tego noblista, to nikt nie zwróciłby uwagi na tą książkę. Natomiast o Chinach z pozycji szarego człowieka, o przeobrażeniach i ich wpływie na mieszkańców jest dużo o wiele lepszych powieści autorów, którzy już nie mieszkają w Chinach i mogą pisać wszystko. Ta autobiografia jest przykładem jak pisać, żeby coś napisać i nie podpaść władzy. Też nie pojmuję zachwytu nad tą książką