Opinia na temat książki Złoty płatek śniegu

Zgodnie z tradycją choinka w moim domu stoi do 2 lutego, a dopóki jest choinka, magia świąt wciąż trwa. "Złoty płatek śniegu" Krystyny Mirek to kolejna z zimowo- świątecznych książek, po którą sięgam z niezachwianą pewnością, że czeka mnie fantastyczna przygoda.

Jaworzynka to maleńka miejscowość położona w Beskidzie Śląskim, podzielona na dwa wrogie obozy. Jednemu przewodzi wyrachowana pani burmistrz, która niczym Grinch nie znosi świąt i zimy, w drugim znajdują się zwolennicy pozytywnie zakręconego dyrektora tutejszej szkoły podstawowej, który pierwszego śniegu, wypatruje z nie mniejszym utęsknieniem, niż jego podopieczni. Tajemnicą poliszynela jest, że On od dawna jest w niej zakochany.

Mieszka tu Julka, tegoroczna maturzystka, która poznała smak pierwszej miłości i chce przedstawić rodzicom ukochanego mężczyznę, lecz ci gotowi są na wszystko, byle wybić jej z głowy to uczucie.
Jest i Lidka, matka samotnie wychowująca dziecko, skrycie podkochująca się w dyrektorze.

To prawda stara jak świat, że każdy pragnie kochać i być kochanym. Lecz zdarza się i tak, że kiedy wreszcie pojawia się to długo wyczekiwane uczucie, potrafi ono nieźle namieszać w naszym życiu, zwłaszcza gdy zostanie źle ulokowane. Nie spodziewałam się tutaj miłosnego trójkąta, niczym z najlepszych greckich tragedii. Poczułam też gorycz zakazanej miłości i cichy ból tej nieodwzajemnionej. Bo odcieni miłości doświadczymy tu sporo, a losy naszych bohaterów splotą się ze sobą nierozerwalnie.

"Złoty płatek śniegu" to niewątpliwie ciepła i bardzo pozytywna powieść, dzięki której na nowo poczułam magię świąt.