Zgodna, pobożna, płodna, skromna, piękna... Propaganda cnót żeńskich w sztuce rzymskiej

Propaganda cnót żeńskich w sztuce rzymskiej W czasach antycznych w charakterystyczny sposób dla starożytnej mentalności i politeistycznych religii deifikowano wiele zjawisk i pojęć, m.in. także pojęcia abstrakcyjne. Liczne świadectwa epigraficzno-literackie jak i archeologiczne potwierdzają istnienie kultu takich personifikacji w Italii. Kult niektórych personifikacji nabrał doniosłego znaczenia w okresie walk póżnej Republiki, a w okresie Augusta został uporządkowany i w przypadku niektórych z tych nowych bóstw - związany ściśle z domem cesarskim. Odrywając się od przekazów historycznych, a bazując na źródłach ikonograficznych (rewersy monet) autor bada siłę oddziaływania cesarskiej propagandy, dotyczącego świata kobiet. Symbolika żeńskich cnót moralnych lub też ich propaganda nie były dotychczas, poza niewielkimi wzmiankami, omawiane.