Zatańcz ze mną

Książkę czytało mi się z przyjemnością i dużym zainteresowaniem dzięki dość niespotykanemu tematowi dotyczącemu choroby zawartemu w niej. Pewna sytuacja na końcu książki wydaje mi się mało realistyczna, a zakończenie mogłoby być bardziej emocjonalne i brakuje mu kilku sytuacji, które podniosłyby jakość pozycji i zlikwidowałyby pewien niedosyt. Natomiast ostatni rozdział ukazujący punkt widzenia Henryka jest zbędny lub mógłby zawierać więcej jego przemyśleń, chociażby zabrakło opisu sytuacji, w której bohater zdecydował się na napisanie pewnego listu. Okładka przykuwa wzrok czytelnika, choć może sugerować coś bardziej delikatnego i romantycznego, a w tym wypadku mamy do czynienia z powieścią obyczajową z niewielkimi elementami romansu współczesnego w tle. Gorąco polecam pozycję wszystkim czytelnikom, którzy nie słyszeli o pląsawicy Huntingtona i także tym, którzy lubią wątki dotyczące poszukiwań rodzinnych, a wszystko to z kiełkującymi uczuciami u głównych bohaterek.

Katarzyna Michalak-Duszyńska „Zatańcz ze mną”

Alicja (Alison) i Klara to przyjaciółki na śmierć i życie. Do czasu, gdy ta więź zostaje zachwiana. Ciotka Klary umiera, a w jej domu dziewczyna zauważa listy schowane przed laty. Okazuje się, że pochodzą one od ojca Klary. Wtem postanawia, że go odnajdzie. Gdy jest już u celu dowiaduje się, iż jest poważnie chory.

Ciekawy zabieg wprowadzenia do historii choroby Huntingtona i wyjaśnienie, na czym ona polega oraz jak sobie z nią radzą ludzie. Zakończenie daje wiele do życzenia, gdyż trudno jest je zdefiniować. Nie za bardzo mnie ta książka poruszyła, ale też nie była zła. Na rozluźnienie, czemu nie.