Opinia na temat książki Zaszyj oczy wilkom

Nad Wilczą Doliną zapada zmrok…
Venda jako Opiekunka ma coraz więcej zmartwień na głowie. Do wioski przybywają dziwni goście. Las staje się śmiertelnie niebezpiecznym miejscem, bo każdej pełni słychać wycie wilkołaka. Ponad to pomoc Pana Lasu okazała się wyjątkowo kosztowna. Dziewczyna nie dość, że musi poradzić sobie z obietnicą jaką złożyła to i nowym zagrożeniem. A nieszczęsny los podkłada jej coraz więcej kłód pod nogi.

W drugiej części jesteśmy wrzuceni od razu na głęboką wodę. Akcja wciąga nas niczym topielec w wir wodny. i trzyma mocno w swoich łapskach. Dzieje się naprawdę dużo, tak dużo, że nie jesteśmy w stanie odłożyć książkę choć na chwilę. Nieustannie mierzymy się z nowym zagrożeniem.

To co od razu rzuca się w oczy to lepsza korekta i redakcja powieści. Błędy widoczne w części pierwszej zostały konsekwentnie naprawione, chronologia wydarzeń nie kuleje i czytanie jest po prostu czystą przyjemnością.
DaWern nieźle mnie zaintrygował. Serio. Postać ta zyskała głębi, pokazał swoje zęby i pazury jak przystało na Ostatniego Wilkara. Czuję, że tom trzeci pozostawi mnie z jeszcze większym kacem czytelniczym niż ten drugi.

Pojawiają się nowi bohaterowie, którzy nieźle mieszają w życiu mieszkańców Wilczej Doliny. Intrygują, zwodzą i wywołują totalny galimatias. Kompletnie nie spodziewałam się takiego rozwoju wydarzeń o jaki pokusiła się autorka. Lubię być zaskakiwana, im mniej schematycznie, tym lepiej. Postaci drugoplanowe z poprzedniej części zyskują jeszcze więcej czasu antenowego, co ucieszyło mnie niezmiernie. Atra to kolejna nietypowa bohaterka, której po cichu kibicuję.

"Zaszyj oczy wilkom" to świetna kontynuacja. Dostajemy więcej potworów, więcej akcji, a bohaterowie zyskują głębi. To wyjątkowo wciągająca historia z fajnie zarysowanym wątkiem słowiańskim. Trzeci tom zapowiada się niezwykle intrygująco i pozostało mi tylko wyczekiwać lipcowej premiery.