Opinia na temat książki Zastępcza

"Tak to już jest, że tych, któ­rych naj­bar­dziej ko­chamy, znamy naj­mniej. Też się o tym nie­jed­no­krot­nie przekonałam".

Pragnienia potrafią zaślepić, zburzyć spokój, relacje, a także przyćmić wszystko inne. Jagoda chciała być matką, podporządkowując ostatnie lata na realizację marzeń. Z czasem nic innego nie miało dla niej znaczenia. Wieść o jej śmierci wyryła głęboką ranę w sercu komisarza Huntera, który wraca do rodzinnego domu, chcąc odkryć, kto stoi za morderstwem szwagierki i ochronić brata przed narastającymi oskarżeniami. Wszystko wskazuje na to, że to właśnie on zabił swoją żonę, jednak Hunter nie dopuszcza do siebie takiego scenariusza. Rozpoczyna własne śledztwo, odkrywając wiele głęboko skrywanych tajemnic, zarówno z życia prywatnego Jagody, jak i z dziennikarskiego dochodzenia, które prowadziła.

Wielokrotnie zastanawiałam się jak sama zachowałabym się na miejscu bohaterów postawionych w trudnych życiowo sytuacjach. Czy moje decyzje byłyby równie odważne, czy raczej podyktowane emocjami. Poznając historię Jagody trudno było mi odpędzić się od takich myśli. Z jednej strony życzyłam jej by spełniła to najskrytsze z marzeń z drugiej jednak wiedziałam, że tak nie będzie. Te sceny rozgrywają się już na początku. Zabójstwo młodej kobiety i mąż który miota się w zeznaniach. Wiosek nasuwa się sam jednak podskórnie czujemy, że wiele tajemnic wciąż czeka na odkrycie, a ich poznanie zweryfikuje wszystkie dotychczasowe założenia. Odkrywamy je stopniowo wraz z Hunterem osobiście zaangażowanym w śledztwo, jak i dzięki licznym retrospekcjom. Autorka podejmuje tu wiele delikatnych, a także kontrowersyjnych tematów, jakim jest między innymi bezpłodność, czy surogacja. Ukazuje nam złożone relacje i emocje, które targają bohaterami. Klimat napięcia i niedopowiedzeń towarzyszył mi przez całą lekturę, jednak największe wrażenie wywarły na mnie ostatnie strony, które pozostawiły mnie z burzą myśli i uporczywym pytaniem: co tu się właśnie wydarzyło?