Książka jest jedną z pierwszych w polskiej literaturze z zakresu zarządzania w oświacie prób pokazania specyfiki zarządzania w sferze edukacji. Autor stawia w niej, i wnikliwie uzasadnia, tezę o konieczności tworzenia wiedzy o zarządzaniu szkołą na podstawie przyjętych założeń, że centralną wartością, na której należy budować wiedzę z tego zakresu oraz praktyczne działania w kierowaniu szkołą, musi być rozwój indywidualny ucznia. Myśl ta, nieobecna - jak się zdaje - wystarczająco dobitnie w dyskusji o zarządzaniu szkołą, ma dzięki temu szansę na trwale zagościć w świadomości ludzi zajmujących się zarządzaniem w oświacie.