Zamek Gardłorzeziec

Książka po raz pierwszy była wydana w 1930 roku więc język książki jest rewelacyjny i przenosi właśnie w tamte czasy. Nasz główny bohater już na samym początku traci matkę w tragicznych okolicznościach. Uciekając przed najeźdźcami, którymi są Tatarzy matka zostaje śmiertelnie ranna. Umiera, a ośmioletni wówczas Zbyszek zostaje na świecie zupełnie sam. Składa matce obietnice, że zostanie rycerzem i pomści jej śmierć.

Los sprawia, że trafia na dwór, na którym to splatają się jego losy z piękna Jadwigą. Niestety, jak to bywa w tamtym czasach miłość wielokrotnie jest rozdzielana w tragicznych okolicznościach. Podczas ataku na dwór ukochana zostaje porwana, a Zbyszko wyrusza na poszukiwania wybranki serca.

Czy uda mu się odnaleźć ukochaną? Jakie przygody i wyzwania przed nim zanim do niej dotrze? I co z tym wszystkim ma wspólnego tytułowy zamek? Tego oczywiście musicie dowiedzieć się sami.

Ja natomiast dodam od siebie, że książka na pewno przypadnie do gustu miłośnikom tego typu literatury. Opisy i język sprawiają, że bez problemu możemy wczuć się w klimat tamtejszych czasów. Jednak nie jest to też język, który może sprawić nam problemy i być ciężki w zrozumieniu. Wszystko jest idealnie wywarzone tworząc niesamowitą całość wciągającą czytelnika już od pierwszych stron. Ogromny ukłon należy się także wydawnictwu za to, że odważyli się odświeżyć stare książki i zachęcić tym sposobem do ich odrywania na nowo.

Ja jako fan historii jestem zachwy...

Pierwsze lata XVI wieku. Tatarzy pustoszą wschodnie ziemie Rzeczypospolitej. Wsie i miasteczka spowijają łuny pożarów. Ludność szuka schronienia w lasach lub za murami zamków. Ci, którym nie udaje się znaleźć bezpiecznego miejsca giną lub wraz z taborami tatarskimi wędrują na Krym. Z jednego z takich taborów ucieka pod osłoną nocy matka z ośmioletnim synem. Niestety, wycieńczona kobieta niebawem umiera. Osamotnionego chłopca ratuje przejeżdżający na czele oddziału rycerzy, rotmistrz Tworowski. Chłopiec nie potrafi wytłumaczyć skąd pochodzi, wie tylko, że ma na imię Zbyszko i pieczętuje się herbem Szreniawa. Rotmistrz oddaje dziecko na wychowanie przyjacielowi, mieszkającemu w pobliskim dworze w Wygnance.

Więcej na: