Zaginione

To moje pierwsze spotkanie z autorką, zapewniam Was, że nie ostatnie. To była rewelacyjna lektura, czytałam z wielką uwagą, chłonąc atmosferę Armenii. Nigdy tam nie byłam ale kiedyś miałam znajomego, niemalże przyjaciela Ormianina, wspaniały człowiek tak na marginesie. Dzięki niemu nabrałam ochoty na poznanie tego miejsca bliżej, niestety do tej pory nie było mi dane. Może teraz się uda? Dzięki książce Pani Magdaleny poznałam nie tylko historię Heleny i jej zaginionej matki, poznałam też historię, legendy, atmosferę i charakter Armenii i Ormian. Niektórych mogą odstraszyć przydługawe opisy, mnie pochłonęły totalnie.
Historia Heleny i jej rodziny, matki, która uciekła do Armenii, planując sprowadzenie córki, do czego nigdy nie doszło na skutek okoliczności, których nie dało się wcześniej przewidzieć, ojca tyrana i ciotki Albiny, znanej autorki. Współcześność wymieszana z historią w piękny sposób. Jestem zachwycona.
Na koniec krótki cytat:
"- Ja to się bardzo śmierci boję, tyle ci powiem...Jak to będzie, Helena?
- Tak samo jak jest, tylko bez nas. - Odparłam. - Nawet twój samochód cię przeżyje, wszystkie mijane drzewa i te budynki, kamienie, twoja koszula także...człowiek żyje najkrócej"