Żaden z nas nie powróci

27 stycznia 1943 roku rano przybył do Birkenau transport liczący 230 Francuzek. Wśród nich większość została aresztowana za udział w ruchu oporu, a następnie po wielomiesięcznym śledztwie w więzieniu deportowana do Birkenau. Był to jedyny transport kobiet, więźniarek politycznych skierowanych z Francji. Kobiety weszły do niego śpiewając Marsyliankę. Między nimi znajdowała się dwudziestodziewięcioletnia Charlotte Delbo-Dudach, aresztowana w 1942 roku wraz z mężem przez policję francuską. Mąż Charlotte podzielił los wielu członków ruchu oporu. Został rozstrzelany w maju 1942 roku na Mont-Valerien pod Paryżem, w miejscu masowych egzekucji. W obozie Charlotte Delbo otrzymała numer obozowy 31661. Po dwutygodniowej kwarantannie w bloku 14 Francuzki skierowano do bloku 26, który dzieliły z więźniarkami polskimi aż do sierpnia 1943 roku. Blok liczył około tysiąca kobiet. 4 sierpnia 1943 roku zostało jeszcze przy życiu pięćdziesiąt siedem Francuzek z dwustu trzydziestu przybyłych w styczniu. O autorce Charlotte Delbo urodziła się 10 sierpnia 1913 roku w Vigneux-sur-Seine w rodzinie robotniczej. W młodzieżowym ruchu komunistycznym uczestniczyła od 1932 roku. Dwa lata później poznała swego przyszłego męża, Georges'a Dudach, także związanego z tą samą organizacją. Od 1937 roku asystentka znanego aktora i reżysera teatralnego, Louisa Jouvet. W 1941 roku powróciła do okupowanej Francji z Buenos Aires w Ameryce Południowej, dokąd wyjechała z grupą aktorów. Po powrocie do kraju zaangażowała się w pracę francuskiego ruchu oporu. Georges Dudach działał już w konspiracyjnej grupie „Politzer”. Aresztowano ich 2 marca 1942 roku. Georges Dudach został rozstrzelany na Mont-Valérien, a Charlotte Delbo deportowana do obozu Birkenau, a stamtąd do Ravensbrück, gdzie doczekała wyzwolenia. Po wojnie pisze książki związane z deportacją. Najważniejsze to trylogia „Aucun de nous ne reviendra”, „Une connaissance inutile”, „Mesure de nos jours” oraz książka „Le convoi du 24 janvier”. Po wojnie pisze książki związane z deportacją. Najważniejsze to trylogia „Aucun de nous ne reviendra”, „Une connaissance inutile”, „Mesure de nos jours” oraz książka „Le convoi du 24 janvier”. Jest autorką sztuki teatralnej „Une scene jouée dans la mémoire”, w której powróciła do obozowych przeżyć. Zajmowała się również dziennikarstwem. Zmarła w 1985 roku.