Wracając do rodzinnej miejscowości, Paweł Lisowski szukał spokoju. Chciał uciec od piekła wojny domowej i traumatycznych przeżyć z przeszłości. Chciał odpocząć. Ale spotkany po latach ojciec okazuje się być innym człowiekiem, a poznana w pociągu dziewczyna do złudzenia przypomina żonę Pawła. I kim jest Malarz, który nigdy nie opuszcza poddasza swojego domu? Czym jest ciemność o której snuje opowieści?
Wiecznie spowite mgłą miasteczko niechętnie zdradza swoje tajemnice i odkrycie ich może wiele kosztować. Powroty do przeszłości nierzadko wiążą się z melancholią, smutkiem i poczuciem bezpowrotnej straty.
A stąd już tylko krok do Zacisza
„Nie pamiętam, kiedy trafiłem do tego na wskroś onirycznego lasu, pełnego poszarzałych drzew i poskręcanych krzewów. Przepełniony martwą ciszą i otulony mgłą wydawał się być krainą wyrwaną z innej rzeczywistości, gdzie biegnące przezeń ścieżki urywały się równie nagle jak zaczynały, a opadające bezwładnie liście kryły dziwnie zdeformowane ślady”.
Zacisze
Tomasz Krzywik
6
/10
Ocena 6 na 10 możliwych
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
/4cb6d97e-4816-404f-a2c2-a4f2e71473b6/n/zacisze)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
6
/10
Ocena 6 na 10 możliwych
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
Opis
Data wydania: 2019-06-18
ISBN: 978-83-66135-11-6, 9788366135116
Wydawnictwo: Phantom Books Horror
Seria:
Odmienne Stany Grozy
Kategoria:
Horror
Stron: 162
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Coś mi się wydaje, że książka Zacisze aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Klimatyczna, wciągająca okładka autorstwa blodekleukocyt to był dobry początek do tego, by zasiąść sobie wieczorową porą wygodnie w fotelu, nakryć się kocykiem i oddać się lekturze tej książki…
Dostałem coś mistrzowskiego. Zasnutą mgłą, uplecioną z niepokoju i lęków opowieść… Zagłębiając się w poetyckie opisy opuszczonego miasteczka, czułem się „jak w jednaj z fantasmagorycznych powieści dwudziestego wieku”.
Autor stworzył przyprawiającą o dreszcze opowieść, którą osadził w miejscowości Zacisze – sennej, klimatycznej, nawiedzonej…
ZACISZE zahipnotyzowało mnie. Melancholia i nastrój tej opowieści dopadły mnie znienacka, przygniotły swoim ciężarem i postarzały o kilka lat. W swojej wyobraźni, w głębokiej ciszy i wszechobecnej ciemności, obserwowałem to dziwne miejsce oraz poczynania bohatera.
ZACISZE wywołało u mnie gęsią skórkę i sprawiło, że czułem się „jak potępiona dusza starająca wyrwać się z przeklętej rzeki Styks”. Nie potrafię do końca opisać tego dziwnego uczucia, jakie mnie ogarnęło podczas czytania… i tego co było po… „nie wiem, jak długo trwała ta bezradna rozpacz; łkałem zamknięty w ciasnej blaszanej klatce, niepomny na latarkę, której jasny snop stawał się coraz słabszy. Ciemność była wszechmocna i było tylko kwestią czasy, kiedy stanę się nagi w jej odmętach”.
Polecam!
Czytajcie!
Dostałem coś mistrzowskiego. Zasnutą mgłą, uplecioną z niepokoju i lęków opowieść… Zagłębiając się w poetyckie opisy opuszczonego miasteczka, czułem się „jak w jednaj z fantasmagorycznych powieści dwudziestego wieku”.
Autor stworzył przyprawiającą o dreszcze opowieść, którą osadził w miejscowości Zacisze – sennej, klimatycznej, nawiedzonej…
ZACISZE zahipnotyzowało mnie. Melancholia i nastrój tej opowieści dopadły mnie znienacka, przygniotły swoim ciężarem i postarzały o kilka lat. W swojej wyobraźni, w głębokiej ciszy i wszechobecnej ciemności, obserwowałem to dziwne miejsce oraz poczynania bohatera.
ZACISZE wywołało u mnie gęsią skórkę i sprawiło, że czułem się „jak potępiona dusza starająca wyrwać się z przeklętej rzeki Styks”. Nie potrafię do końca opisać tego dziwnego uczucia, jakie mnie ogarnęło podczas czytania… i tego co było po… „nie wiem, jak długo trwała ta bezradna rozpacz; łkałem zamknięty w ciasnej blaszanej klatce, niepomny na latarkę, której jasny snop stawał się coraz słabszy. Ciemność była wszechmocna i było tylko kwestią czasy, kiedy stanę się nagi w jej odmętach”.
Polecam!
Czytajcie!
|
link
|
Cytaty z książki
O nie! Książka Zacisze. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
