Z pamiętnika początkującego psychiatry

Zajmowanie się ludzką psychiką to dosyć dyskusyjny temat. Bo tak naprawdę to co można nazwać normalnością, a co już nie? Oryginałow na świecie nie brakuje, ale książka ta opowiada o początkach pracy młodego psychiatry, który poznaje swój zawód od środka. Adam spotyka na swojej drodze całe spektrum chorób psychicznych i zaburzeń.
Nie brakuje tu relacji z pracy z pacjentami. Jest też wiele przemyślen samego głowmego bohatera odnośnie dyżurów w szpitalu. Jednak coś mi w tej ksiażce zabrakło.

Psychiatrów szkoli się, by popychali naprzód tych, którzy utknęli, i łapali tych, którzy spadają.

Adam Stern - student psychiatrii państwowej uczelni medycznej, który został zakwalifikowany do jednego z najbardziej prestiżowych programów rezydenckich w kraju. "Złoty rocznik" tak nazwano wybrańców wśród, których znalazł się autor książki.
Wydział pokładał w młodych psychiatrach ogromne nadzieję i nie bez powodu rekrutowali najlepszych do kampusa harwardzkiego.
Musiał udowodnić, że zasługuje na to miejsce.
Autor dzieli się z nami swoimi obawami, lękami przed tym co nie znane, opisuje trudne i intensywne emocjonalnie lekcje.
Dzieli się z nami przeżyciami związanymi z pacjentami z którymi niejednokrotnie związał się emocjonalnie i nie był mu obojętny ich los.
Przeżywał miłości, ból i smutek, czasem beznadzieję, że nie był w stanie nic zrobić.
Dzieli się z nami różnymi historiami i rozmowami między kolegami.
Książka jest bardzo osobistą i poruszającą opowieścią o tym jaką musiał przejść drogę nie tylko edukacyjną, praktyczną, ale przede wszystkim musiał uporządkować to co rodziło się w jego głowie. Chciał być najlepszym w tym co robi, by skutecznie pomagać osobom dotkniętym różnym zaburzeniom psychicznym.
Książka bardzo mi się spodobała już od pierwszych stron. Wciągnęła mnie i stała się nieodkładalna. Wzruszała mnie wielokrotnie.
Autor świetnie pokazał, że lekarz to też człowiek i ma swoje problemy.

Adam Stern, student psychiatrii dostaje się na prestiżowy stać. Przed nim wiele wyzwań, często niełatwych. Młody mężczyzna pisze pamiętnik, opasując w nim nie tylko swoją codzienność, ale również historię ludzi, którym stara się pomóc, pacjentów, z którymi ma styczność.

Książka była ciekawa i wciągająca. Czytało się ją dość szybko, a podczas czytania towarzyszyły emocje. Czasami byłam, mocno wzrusza, kiedy opisywana była niełatwa historia jakiegoś pacjenta. Dzięki niej mogłam dowiedzieć się jak, taki staż wygląda, jakie emocje towarzyszą młodym lekarzom, jak sobie z nimi radzą i wiele więcej.

„Z pamiętnika początkującego psychiatry” to moim zdaniem ciekawa pozycja dla każdego, kto lubi książki o medycynie, psychiatrii. Ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2022/10/zpamietnikapoczatkujacegopsychiatrywydawnictwoinsignis.html

"Pamiętnik początkującego psychiatry" to obok "Będzie bolało" najlepsza książka medyczna, jaką czytałem! Pamiętnik Adama Sterna różni się jednak nieco od książki Adama Kaya. Stern nie skupia się tylko i wyłącznie na medycynie (choć Kay również wspomina o swoim życiu osobistym), a opowiada o wszystkim, dzięki czemu czyta się to jak fabularną powieść obyczajowo-medyczną. W tę pozycję wciągnąłem się tak bardzo, że przeczytałem ją w ciągu dwóch dni, pochłaniając po prawie 200 stron dziennie. Książka nadaje się bez problemu dla osób, które nie mają dużej wiedzy medycznej, ponieważ autor tłumaczy wszystko, co należy wiedzieć. Według mnie jest to świetna książka i gorąco ją polecam. Mam nadzieję, że trafię jeszcze na tak dobrą pozycję medyczną.

Więcej moich recenzji znajdziecie na Instagramie @chomiczkowe.recenzje