Wzięty w Boskie posiadanie

Święty Jan z Dukli – jak go przedstawia ikonografia – wpatrzony w Maryję, Matkę Bożą i w Jej uległość Bogu, budował w Sercu Jej Syna ołtarz ze swego uległego serca. Przyjmował uświęcające działanie Jezusa w pokorze, całkowitej otwartości i gotowości do ofiary. Święty Jan Paweł II w przeddzień kanonizacji 9 czerwca 1997 roku mówił w Dukli o tej ofierze: „Bardzo chciałem tu przybyć, aby w ciszy klasztoru wsłuchać się w głos jego serca i wspólnie z wami wgłębić się w tajemnicę jego życia i świętości. A było to życie całkowicie oddane Bogu. Zaczęło się w pobliskiej pustelni. To właśnie tam, wśród ciszy i duchowej walki, »uchwycił go Bóg« i tak już pozostali razem do końca”. Istotnie, przez ofiarę z siebie Jan z Dukli wszedł już za życia do „ziemi obiecanej”, która przewyższa wszystko, co może pomieścić w sobie ludzkie serce. Został „wzięty w Boskie posiadanie”i poznał, ile szczęścia zawiera w sobie i ile może dać ukrzyżowana Miłość.