"Wyspa miłości" to największy jak dotąd wybór utworów znanego radzieckiego prozaika Jurija Nagibina (ur. 1920). Jest to książka nietypowa dla tego autora, zajmującego się głównie współczesnością i prezentującego kierunek realistyczny. Autor próbuje sił w nowym dla siebie gatunku prozy refleksyjnej, w której "u progu pięćdziesięciolecia" - jak sam mówi w jednym z opowiadań - wskrzesza przeszłość, oceniając ją z perspektywy lat.
Pierwszy tom "Wyspy miłości" - "Księga dzieciństwa" - stanowi swoistą autobiografię liryczną pisarza, a zarazem biografię pokolenia lat dwudziestych - dziewcząt i chłopców, z których tak wielu poległo na wojnie.