Opinia na temat książki Wyśniony koncert

Po tym, jak „Zaginiona wiolonczelistka” pani Anny nie do końca spełniła moje oczekiwania, nie bardzo ciągnęło mnie w stronę jej kolejnej powieści. Tym bardziej że znowu miał się w niej znaleźć motyw snu, który w poprzedniej powieści mnie trochę zawiódł. Jednak się przemogłam i nie żałuję, bo przeczytałam tak ujmującą, romantyczną opowieść ze wzruszającym zakończeniem, że moja radość podzielenia się moimi emocjami z wami jest wszechogarniająca i nieustająca. Antoniusz Dobrowolski jest młodym kompozytorem, który po serii porażek i nieustających upokorzeń dostaje wymarzoną szansę od losu. Jego partytura „Wyśniony koncert”, którego natchnieniem był dźwięk wykonywany przez nieznajomą skrzypaczkę, odnosi sukces. Każdy artysta grający na skrzypcach chciałby ją zagrać. Niestety po każdym koncercie wykonawcy utworu znikają. Antoniusz jest przekonany, że nad utworem wisi klątwa i postanawia odwołać koncerty, wrócić do Polski i zapomnieć o Walencji, mieście, z którym wiążą słodko-gorzkie wspomnienia.
Roberto Bianchini po latach dostaje tajemniczy list, a w nim zaginioną partyturą Antoniusza. Postanawia wraz ze swoją skrzypaczką podążyć śladami kompozytora i rozwiązać zagadkę tajemniczych zniknięć osób, które po jakiś czasie się znajdywały. W trakcie trwania poszukiwań poznają Sofię, wielką miłością Antoniusza, która stała za wysyłką listu do Roberta. Co nią kierowało? Dlaczego ich związek nie przetrwał? Jakim cudem posiadała utwór, którego wszystkie kopie spalone a jedynym oryginał został zniszczony przez autora?
Historia Antoniusza jest przejmująca. Z zapałem śledziłam jego poczynania, jego pasję, chęć spełnienia swojego marzenia. Jego relacja z Sofią była tak czule napisana, że moje wrażliwe serduszko kibicowało im do samego końca. Nie mogę zdradzić zakończenia, ale warto na nie czekać. Dla tego jednego kadru, który pozostanie w mojej duszy warto. Ode mnie 10/10
PS. Marzenia naprawdę się spełniają.