Wyrok na Galileusza

Dialog nauki i religii to ostatnio kwestia bardzo na czasie. Książki dotykające tego wrażliwego styku stają się bestsellerami, by wymienić choćby takie pozycje, jak "Bóg urojony" Richarda Dawkinsa, "Bóg nie jest urojeniem. Złudzenie Dawkinsa" Alistera McGratha i Joanny Collicutt McGrath czy "Przyszłość Wszechświata. Przypadek, chaos, Bóg" Arnolda Benza. Jan Paweł II w 1998 roku poświęcił temu zagadnieniu encyklikę Fides et ratio (o relacjach między wiarą a rozumem). Okazuje się jednak, że to problem wcale nie nowy. Wszak doskonale znane historie Galileusza (oficjalnie zrehabilitowanego dopiero po ponad 350 latach – w 1992 roku) czy Giordana Bruna to przełom XVI i XVII wieku! Ale przykładów jest więcej. Niestety, często nasza wiedza o tym ważnym zagadnieniu jest nie tylko powierzchowna, ale też skażona przez narosłe w ciągu lat czy nawet wieków wypaczenia. Książka "Galileo Goes to Jail and Other Myths about Science and Religion" – wydana przez prestiżowe Harvard University Press w 2009 roku (a więc to nowość) – rzetelnie rozprawia się z podjętym tematem. "Odczarowuje", wyjaśnia, przekonuje. W kolejnych rozdziałach kompetentni akademicy przeprowadzają czytelnika przez dzieje nie zawsze przyjaznego dialogu nauki i religii od starożytności do współczesności, nie broniąc się przed argumentami przeciwnymi, lecz podejmując z nimi polemikę. Wśród głównych bohaterów: wspomniani już Giordano Bruno i Galileusz, nadto Kartezjusz, Izaak Newton, Karol Darwin i Albert Einstein. Książka polecana przez prof. Williama Carrolla – wybitnego znawcę tematyki.