Prezentowana publikacja jest odbiciem XX-wiecznej refleksji o dziecku, odbiciem dziecięcych losów w stuleciu deklaracji praw dziecka, solennych zapewnień o ich przestrzeganiu. XX wiek odbierany jest jako czas pogłębiania się wiedzy o dziecku, czas odkrywania tajemnic dzieciństwa, a jednocześnie wiek dziecka maltretowanego, wiek dzieci ofiar wojny, dzieci uchodźców i wygnańców, dzieci żołnierzy walczących w grupach rebelianckich, dzieci ulicy. Książka jest przeglądem problemów ubiegłego stulecia i jest swoistym protokołem z kontroli, z którego wynikają wskazówki na przyszłość ? co trzeba zmienić, co naprawić? Dotyczy ona wyzwań, z którymi dzieci borykają się od dawna (bieda, przemoc) oraz wkracza w obszary nowych zjawisk (kultura dziecięca), nadających współczesnemu dzieciństwu specyficzne atrybuty.