Wychowanie i kształcenie nigdy nie doceniało znaczenia radości dla prawidłowego rozwoju dziecka. Zdaniem autorki tej książki, to właśnie radość życia stanowi podstawowy element procesu wychowania, jego zasadniczy sens i najwyższą wartość. Wychowanie do radości życia wpływa nie tylko na emocjonalny i psychiczny rozwój dziecka, ale rzutuje na jego rozwój fizyczny i zdrowie. Autorka omawia kilka typów szkół, które próbowały kierować się tą zasadą, by wreszcie przejść do wskazań praktycznych dla nauczycieli, jak rozwijać predyspozycje służące afirmacji życia. Udowodniono bowiem, że nawyki wyniesione ze szkoły służyć będą ludziom w całym życiu, co znajduje odbicie w naukach humanistycznych, społecznych, a także praktyce. Przyczynia się to w konsekwencji do likwidacji znużenia życiowego oraz wychodzenia z depresji i pesymizmu.