/66e31f0f11b1076ced45265c800afa0f/n/wybor-poezji-sofijowka)
Gdy Trembecki był piękny i młody, W kartach, w bójkach szedł z każdym w zawody. Poetycka mu sława Rosła za Stanisława, Zaś na starość - oglądał ogrody. Zofia Papużanka
Stanisław Trembecki (ok. 1739-1812) Poeta. W latach 1765-68 uczył się w szkole kadetów w Lunéville, następnie przebywał w Paryżu; związany z konfederacją barską, 1769 przeszedł na stronę króla. Od 1773 roku był szambelanem królewskim i stały uczestnikiem obiadów czwartkowych. Po abdykacji Stanisław Augusta Poniatowskiego towarzyszył królowi w Grodnie i Petersburgu; 1804 osiadł na dworze Szczęsnego Potockiego w Tulczynie. Członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk, najwybitniejszy, obok Ignacego Krasickiego i Adama Naruszewicza, twórca stanisławowskiego klasycyzmu, Sofiówka
Ten niezwykły spacer po ukraińskiej ziemi, a dokładnie po posiadłości Szczęsnego Potockiego w Humaniu, jest jednocześnie niezwykłą afirmacją życia i wyrazem zauroczenia światem. Piękno przyrody, opisane z mistrzostwem, które podziwiał nie tylko Adam Mickiewicz, ale którym zachwycali się już współcześni Trembekiemu, jest tu głównym przedmiotem opisu, staje się jednak pretekstem do snucia refleksji o życiu.
Wybór poezji
Znany jako libertyn, o niezwykle ciętym dowcipie, zostawił nam Trembecki wyjątkowy portret swoich czasów, ujęty w piękną formę wiersza klasycznego. Wśród jego utworów łatwo znaleźć wyraz niezwykłej afirmacji życia obok ostrych utworów o zacięciu polemicznym, satyrę na współczesność i liryczne opisy natury, refleksję nad życiem i frywolne utwory o tematyce erotycznej. W bajkach zaś Trembecki osiągnął niezwykłą plastykę obrazu i języka.
