Wybór pism. Reportaże, publicystyka, eseje

Stefania Zahorska (ur. 1889 w Krakowie - zm. 1961 w Londynie) z wykształcenia historyk sztuki, w dwudziestoleciu międzywojennym zajmowała się także krytyką filmową i literacką. W 1934 roku widziała faszystowskie Niemcy potem spędziła kilka miesięcy w ZSRR. Doświadczenia z zetknięcia z dwoma państwami totalitarnymi opisała w cyklu reportaży, publikowanych na łamach "Wiadomości Literackich". W 1939 roku musiała uciekać z Polski. Jedno z głównych piór publicystycznych emigracyjnych "Wiadomości". Publikowała powieści, opowiadania, dramaty. Nie ukończyła planowanego dzieła o symbolice form w malarstwie. Prawie zapomniana - jakże niesłusznie... Twórczość Stefanii Zahorskiej stanowi brakujące ogniwo między dwudziestoleciem a współczesnością. Intelektualistka europejskiej klasy.