Pouczenie o tajemnych obrzędach i tajemnicach jakiejś religii. Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315-386) w katechezach mistagogicznych (gr. „wtajemniczających”), jakie głosił podczas Wielkiego Postu i okresu świąt wielkanocnych, przygotowywał katechumenów do przyjęcia chrztu w Wielką Sobotę i pouczał ich jeszcze po tym wydarzeniu. Św. Maksym Wyznawca (ok. 580-662) własną mistyczną interpretację liturgii nazwał mistagogią (gr. „wtajemniczenie”). Obecnie niektórzy posługują się tym wyrazem, zwłaszcza jej greckim odpowiednikiem mistagogia, na oznaczenie katechezy i teologii tkwiącej korzeniami w głębszym przeżyciu Boga i na upowszechnienie takiego przeżycia ukierunkowanej. Karl Rahner (1904-1984) twierdził, że podstawowe kursy teologiczne, chociaż różne od mistagogii, muszą być jej bliskie i muszą rzucać światło na osobiste doświadczenie łaski. Zob. disciplina arcani, katecheza, katechumenat, obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, przeżycie religijne, tajemnica.