W maju 1996 roku uczestników dwóch komercyjnych wypraw na Mount Everest zaskoczyła niezwykle gwałtowna burza śnieżna. Jedną wyprawą kierował Scott Fischer, a drugą Rob Hall. Zatrudniony przez Fischera przewodnik – rosyjski himalaista Anatolij Bukriejew dokonał rzeczy niemożliwej. Podjął samotną akcję ratunkową i wyprowadził ze strefy śmierci swoich podopiecznych. Żywioł pochłonął jednak Fischera oraz Halla i trzech członków jego ekipy. Niektórzy uczestnicy wyprawy Halla winą za śmierć współtowarzyszy obciążyli Rosjanina. Jeden z nich, Jon Krakauer, dał temu wyraz w swojej książce. Wspinaczka to osobista odpowiedź Bukriejewa na postawione mu zarzuty.
Wspinaczka
Anatolij Bukriejew, G. Weston DeWalt
7
/10
Ocena 7 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
/95952835-45f6-4093-aa82-4ff725ee2509/n/wspinaczka)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7
/10
Ocena 7 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: The Climb
Data wydania: 2015-10-21
ISBN: 978-83-271-5449-1, 9788327154491
Wydawnictwo: Dolnośląskie
Seria:
Z różą wiatrów
Stron: 416
dodana przez: jbutton
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Czy ja dobrze widzę, że znasz książkę Wspinaczka? Koniecznie daj znać, co o niej myślisz w recenzji!
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Reportaż/literatura faktu
Mam w domu 📚
"Wspinaczka" to nie tylko relacja z tragicznej wyprawy na Everest w maju 1996 roku z perspektywy Anatolija Bukriejewa, ale też odpowiedź na zarzuty, które przedstawił mu Jon Krakauer, najpierw w artykule, a następnie w książce "Wszystko za Everest".
Pierwsza część dotyczy samej wyprawy. Porównując sposób przedstawienia wydarzeń, dla mnie wgrywa książka Krakauera. Relacja spisana przez DeWalta jest raczej z gatunku tych suchych, mało jest w niej elementów ułatwiających czytanie, przez większą część brnęłam. Nie dało się też nie zauważyć uszczypliwych komentarzy w kierunku wyprawy Roba Halla i samego Krakauera, które moim zdaniem były zbędne.
W drugiej części mamy już głównie odpowiedź na zarzuty Krakauera. Bukriejew miał prawo do odpowiedzi na nie i nie mam zamiaru tego krytykować. Nie mam prawa rozsądzać kto ma rację, więc pozostawiam tę część bez komentarza. Myślę, że nigdy nie dowiemy się, jaka była prawda dotycząca tragedii, która wydarzyła się tamtego dnia na Dachu Świata. Bukriejew w swojej wersji podał wiele przykładów braku organizacji i błędów, które zostały popełnione. Uzupełniło to relację Krakauera.
Ocena końcowa jest głównie wynikiem sposobu przedstawienia wydarzeń przez DeWalta, w porównaniu do "Wszystko za Everest" czyta się tę książkę topornie.
Pierwsza część dotyczy samej wyprawy. Porównując sposób przedstawienia wydarzeń, dla mnie wgrywa książka Krakauera. Relacja spisana przez DeWalta jest raczej z gatunku tych suchych, mało jest w niej elementów ułatwiających czytanie, przez większą część brnęłam. Nie dało się też nie zauważyć uszczypliwych komentarzy w kierunku wyprawy Roba Halla i samego Krakauera, które moim zdaniem były zbędne.
W drugiej części mamy już głównie odpowiedź na zarzuty Krakauera. Bukriejew miał prawo do odpowiedzi na nie i nie mam zamiaru tego krytykować. Nie mam prawa rozsądzać kto ma rację, więc pozostawiam tę część bez komentarza. Myślę, że nigdy nie dowiemy się, jaka była prawda dotycząca tragedii, która wydarzyła się tamtego dnia na Dachu Świata. Bukriejew w swojej wersji podał wiele przykładów braku organizacji i błędów, które zostały popełnione. Uzupełniło to relację Krakauera.
Ocena końcowa jest głównie wynikiem sposobu przedstawienia wydarzeń przez DeWalta, w porównaniu do "Wszystko za Everest" czyta się tę książkę topornie.
× 3
|
link
|
@PonuryDziadyga
2021-12-26
8
/10
Przeczytane
2016
No cóż, nie jest to książka ładna, jeśli bierzemy pod uwagę walory czysto literackie. Styl jest siermiężny i chyba ta toporność odzwierciedla charakter Bukriejewa: prostolinijny, konkretny, skupiony na danym celu, praktyczny. To nie jest wada, przynajmniej dla mnie: oczekiwałem właśnie czegoś takiego.
W sporze "Bukriejew vs Krakauer" trzymam stronę współautora książki, więc warstwę faktologiczną oceniam jako rzecz bez zarzutu. Dziwi mnie zajadłość Krakauera, jego ślepe ataki i próby zdyskredytowania Bukriejewa. Podejrzewam osobiste animozje między dwoma doświadczonymi wspinaczami, bo pieniactwa Krakauera prawie nikt nie bierze poważnie. Czego dowodem jest zresztą nagroda dla Bukriejewa za jego heroiczny czyn na Evereście. Doszło jednak do kuriozalnej sytuacji, w której bohater musi się tłumaczyć ze swojego zachowania osobie, która nie posiada ani argumentów, ani dowodów, same oskarżenia. Paranoja.
Niestety, dużą wadą tej publikacji są powtórzenia. Można by zakończyć lekturę na głównej części, czyli relacji Anatolija, bo z materiałów dodatkowych nie dowiadujemy się wielu nowych faktów, za to pojawia się coraz więcej powtórzeń
"Wspinaczka" to najpełniejsza relacja z tragedii w '96, ale też ukazanie himalaizmu odartego z jego etosu. Pokazuje komercyjną stronę zagadnienia, która już wtedy była patologiczna, a teraz, po dwudziestu latach, aż się włos na głowie jeży. Kto jest ciekaw, ten znajdzie informacje o tym, co się teraz pod Everestem dzieje.
...W sporze "Bukriejew vs Krakauer" trzymam stronę współautora książki, więc warstwę faktologiczną oceniam jako rzecz bez zarzutu. Dziwi mnie zajadłość Krakauera, jego ślepe ataki i próby zdyskredytowania Bukriejewa. Podejrzewam osobiste animozje między dwoma doświadczonymi wspinaczami, bo pieniactwa Krakauera prawie nikt nie bierze poważnie. Czego dowodem jest zresztą nagroda dla Bukriejewa za jego heroiczny czyn na Evereście. Doszło jednak do kuriozalnej sytuacji, w której bohater musi się tłumaczyć ze swojego zachowania osobie, która nie posiada ani argumentów, ani dowodów, same oskarżenia. Paranoja.
Niestety, dużą wadą tej publikacji są powtórzenia. Można by zakończyć lekturę na głównej części, czyli relacji Anatolija, bo z materiałów dodatkowych nie dowiadujemy się wielu nowych faktów, za to pojawia się coraz więcej powtórzeń
"Wspinaczka" to najpełniejsza relacja z tragedii w '96, ale też ukazanie himalaizmu odartego z jego etosu. Pokazuje komercyjną stronę zagadnienia, która już wtedy była patologiczna, a teraz, po dwudziestu latach, aż się włos na głowie jeży. Kto jest ciekaw, ten znajdzie informacje o tym, co się teraz pod Everestem dzieje.
× 1
|
link
|
Przeczytane
OL
@olacom1_2
2020-02-25
5
/10
Przeczytane
Cytaty z książki
O nie! Książka Wspinaczka. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
