W książce zostały przedstawione wyniki najnowszych badań wykopaliskowych, rezultaty studiów problemowych oraz podsumowanie ponad stu lat badań archeologicznych i historycznych kompleksu osadniczego nad Dziwną oraz kultury jego mieszkańców. A także nowe interpretacje czterech stuleci dziejów najpierw osady, a później grodu (VIII/IX–XII w.), kultury wolinian oraz roli, jaką odgrywał ten ośrodek w procesach zachodzących w strefie Morza Bałtyckiego oraz na ziemiach polskich. Wolin był w okresie wczesnego średniowiecza jednym z najważniejszych ośrodków w strefie nadbałtyckiej. Zamieszkiwała go głównie ludność słowiańska. W okresie największej świetności Wolin był jednak zdominowany przez żywioł wikiński (2. połowa X – 1. połowa XI stulecia). W tym czasie gród stał się wielkim centrum produkcji rzemieślniczej, węzłem komunikacyjnym oraz miejscem wymiany dóbr.